28/6/13

ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ κ. ΦΩΤΗ ΦΩΤΙΟΥ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΝΑΥΑΡΧΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΧΑΝΔΡΙΝΟΥ


ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ κ. ΦΩΤΗ ΦΩΤΙΟΥ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΝΑΥΑΡΧΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΧΑΝΔΡΙΝΟΥ

(Κυριακή, 30 Ιουνίου 2013 στις 08.30 π.μ, στον Ιερό Ναό Αγίου Κενδέα, Πάφος)


Η τιμή στους ήρωες σε καιρό ειρήνης, αποτελεί εθνικό χρέος. Σε καιρούς χαλεπούς, όπως αυτούς που διέρχεται η πατρίδα μας, τα μνημόσυνα και η απόδοση τιμών στους ήρωες μας, δεν είναι μόνον υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των τεθνεώτων, αλλά και υπέρ ανατάσεως του αγωνιστικού φρονήματος των ζώντων.
Ελληνίδες, Έλληνες
Τριάντα εννέα χρόνια μετά το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, βιώνοντας ακόμα τις δραματικές συνέπειες της κατοχής, του ξεριζωμού και της προσφυγιάς ως οδυνηρές πραγματικότητες, βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στον Ιερό Ναό Αγίου Κενδέα, για να τιμήσουμε τους Καταδρομείς που έπεσαν σε όλα τα πεδία των μαχών, ως επίσης και τον Αντιναύαρχο Ελευθέριο Χανδρινό, τον ηρωικό κυβερνήτη του αρματαγωγού «ΛΕΣΒΟΣ».
Δηλώνουμε παρών, για να πιστοποιήσουμε την αλήθεια και να αποδιώξουμε τη λήθη μακριά, καθιστώντας το συλλογικό υποσυνείδητο μας, φορέα μνήμης και τιμής, για τη συνέχιση και καταξίωση ενός αγώνα που δεν έχει ακόμη δικαιωθεί.
Οι πεσόντες καταδρομείς επιτέλεσαν στο ακέραιο το καθήκον τους. Τίμησαν τον όρκο τους και το πράσινο μπερέ που τους εμπιστεύθηκε η πατρίδα, γράφοντας σελίδες δόξας και ηρωισμού απέναντι σε αριθμητικά υπέρτερες και πάνοπλες δυνάμεις. Λωρόβουνος, Κουτσοβέντης, Άγιος Ιλαρίωνας, Άσπρη Μούττη, Ύψωμα 1023 και Πάναγρα, παραμένουν αδιάσειστοι μάρτυρες του απαράμιλλου ηρωισμού τους, αποτελούν εφαλτήρια εθνικής υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας και τόποι ευλογημένοι που αγιάσθηκαν με το αίμα τους.
Στη θυσία των πεσόντων καταδρομέων που επανέρχονται στη μνήμη μας ως ιστορική φωνή, αποδίδουμε την οφειλόμενη τιμή και καταθέτουμε τις δάφνες της αγάπης και της ευγνωμοσύνης μας. Από την υπέροχη θυσία τους, αντλούμε διδάγματα και λαμβάνουμε μηνύματα αρετής, θάρρους, αυτοθυσίας, και αυταπάρνησης, για να μπορέσουμε να αντέξουμε τον ανηφορικό δρόμο του εθνικού μας βίου, έτσι που να στεκόμαστε ολόρθοι «φυλάττοντας Θερμοπύλες». Μονάχα η ακλόνητη πίστη, το αδούλωτο πνεύμα και το υψηλό φρόνημα, μπορούν να μας κρατήσουν αλύγιστους σ’ αυτή μας την πορεία.
Με το σημερινό μνημόσυνο, η Κυπριακή Πολιτεία καταθέτει την ευγνωμοσύνη και την αναγνώρισή της, σε έναν ακόμα ήρωα, τον Αντιναύαρχο Ελευθέριο Χανδρινό, ο οποίος, το θλιβερό εκείνο καλοκαίρι του 1974, αποτέλεσε αναλαμπή γενναιότητας και αυτοθυσίας, μέσα στο σκοτεινό τοπίο της προδομένης Κύπρου μας.
Δε θα ξεχάσουμε ποτέ, τις ηρωικές ενέργειες του κυβερνήτη του αρματαγωγού «ΛΕΣΒΟΣ», ο οποίος βρέθηκε στην Κύπρο τις παραμονές της τούρκικης εισβολής, για να αποβιβάσει στην Αμμόχωστο, τους νέους Ελδυκάριους, παραλαμβάνοντας αυτούς που απολύονταν. Με την εκδήλωση της εισβολής, είχε πάρει εντολές να αποπλεύσει, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, αφού προηγουμένως αποβιβάσει και στην Πάφο, αριθμό οπλιτών της ΕΛΔΥΚ. Αντί να προτιμήσει τον ασφαλή δρόμο της επιστροφής, επέλεξε να παραμείνει στα νερά της Πάφου, αγνοώντας τις διαταγές των προϊσταμένων του. Παρέμεινε πιστός στις εθνικές επιταγές και ως άλλως μπουρλοτιέρης, παρείχε υποστήριξη στις μαχόμενες Ελληνικές Δυνάμεις, κανονιοβολώντας τον τούρκικο θύλακα στον Μούτταλο. Τα 900 περίπου βλήματα που εκτόξευσε κατά των αντιπάλων, συνέβαλαν αποφασιστικά στην εξουδετέρωση της εχθρικής αντίστασης. Στη συνέχεια, με περίτεχνους ελιγμούς, κατάφερε να επιφέρει σύγχυση στην τουρκική αεροπορία και ναυτικό, με αποτέλεσμα 4 τουρκικά μαχητικά και 2 αντιτορπιλικά, να τεθούν εκτός μάχης, αφήνοντας τη θάλασσα της Πάφου, ανοικτή και προσβάσιμη για τις ελληνικές δυνάμεις.
Πράξεις ηρωισμού, ανδρείας και ανθρώπινης καταξίωσης που εδώ και τριάντα εννέα χρόνια, παραμένουν αδικαίωτες, με τις πληγές της πατρίδας μας να αιμορραγούν. Πρόσφυγες, αγνοούμενοι, καταστροφή αρχαίων μνημείων, θρησκευτικών χώρων λατρείας, σφετερισμός των ελληνοκυπριακών περιουσιών, παράνομος εποικισμός και παραβίαση των δικαιωμάτων των εγκλωβισμένων, συνθέτουν το σκηνικό της άνανδρης και προδομένης τούρκικης εισβολής.
Μπροστά στη θυσία των ηρωικώς πεσόντων αδελφών μας, οφείλουμε να παραμείνουμε ενωμένοι και σταθεροί στην υπεράσπιση των βασικών αρχών λύσης του Κυπριακού. Μιας λύσης που δε θα νομιμοποιεί τα κατοχικά δεδομένα αλλά θα τα καταργεί. Που δε θα στηρίζεται σε καταστρατήγηση αλλά σε διασφάλιση των δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών. Που θα εξασφαλίζει την ενότητα του κράτους, του λαού, των θεσμών και της οικονομίας μας. Που θα στηρίζεται στην αρχή της δημοκρατίας ότι η πλειοψηφία κυβερνά και μειοψηφία κατοχυρώνεται. Λύση χωρίς συρματοπλέγματα, διαχωριστικά τείχη, ξένους στρατούς, εποίκους και φυλετικούς διαχωρισμούς. Γιατί δεν μας πάει η μισή πατρίδα. Θέλουμε και θα αγωνιστούμε για λεύτερη πατρίδα για όλους.
Παρά τη βούληση και τον πόθο μας για επιστροφή στις πατρογονικές μας εστίες, θέλω να καταστήσω σαφές και να επαναλάβω για ακόμα μια φορά ότι, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να πέσουμε θύματα εκβιασμού σε σχέση με τη διαχείριση του Κυπριακού. Θα διατηρήσουμε την κρατική μας υπόσταση αλώβητη και ακεραία. Γιατί κανένας εκβιασμός δε θα αποδειχτεί ποτέ τόσο ισχυρός, ώστε να μας εξωθήσει να αποδεχθούμε μια αναξιοπρεπή και εύθραυστη λύση.
Χρέος μας, η αδιαπραγμάτευτη διεκδίκηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων του λαού μας. Η ανάδειξη της πραγματικής φύσης της κυπριακής κρίσης. Η απαίτηση για εφαρμογή των αρχών του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου. Η απλή διακήρυξη και εμμονή, χωρίς ταλαντεύσεις, ότι το κυπριακό, είναι θέμα εισβολής και κατοχής ενός ανεξάρτητου κράτους από την Τουρκία. Η σαφής υπόδειξη πως όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για λύση δίκαιη και βιώσιμη, θα πρέπει να στρέψουν το ενδιαφέρον, την επιρροή και τις πιέσεις τους προς την κατοχική δύναμη. Την  πλευρά, της οποίας οι θέσεις επί του κυπριακού, παραπαίουν και μεταβάλλονται καθημερινά για εξυπηρέτηση συμφερόντων και σκοπιμοτήτων της Τουρκίας.
Με προσήλωση και σοβαρότητα προχωρούμε στην απόσυρση των προτάσεων που κρίνονται από την πλειοψηφία του κυπριακού Ελληνισμού και την πολιτική ηγεσία ως απαράδεκτες. 
Λύσεις επί τη βάση του σχεδίου Ανάν, δε θα γίνουν αποδεκτές. Λύσεις που παραπέμπουν σε έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους με οποιαδήποτε ανταλλάγματα, έχουν ήδη απορριφθεί. Αυτό που απαιτείται να επιδείξει η Τουρκία, είναι την πραγματική της βούληση μέσα από πράξεις που πείθουν την κοινή γνώμη, ενισχύουν τη διαδικασία και ωθούν προς την ορθή κατεύθυνση.
Η χωρίς όρους επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, μπορεί να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι υπάρχει η θέληση για αλλαγή στάσης. Μπορεί να πείσει το λαό μας ότι υπάρχει ελπίδα και μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς προκαταλήψεις. Η απουσία παρόμοιων ενεργειών, είναι που αποτελεί τροχοπέδη στη διαδικασία επίλυσης του κυπριακού και όχι το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΗΕ.
Ελληνίδες, Έλληνες, 
Με την ευκαιρία του σημερινού μνημόσυνου ανασυγκροτούμε δυνάμεις και συναισθανόμαστε τις ευθύνες μας. Συνειδητοποιούμε πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά ο αγώνας για διεκδίκηση των δικαίων μας. Σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι των εθνικού μας πεπρωμένου, ανασηκώνοντας το βάρος της υπέρτατης θυσίας των ηρώων μας, με συναίσθηση της ευθύνης μας, δηλώνουμε παρόντες, μάχιμοι και αποφασιστικοί. Κοιτάζουμε μπροστά με αυτοπεποίθηση. Γιατί οφείλουμε να διαγράψουμε πορείες λυτρωτικές.
Όλοι μαζί, Κύπρος, Ελλάδα, απόδημος ελληνισμός, με συναίσθηση των ιστορικών μας ευθυνών, αλλά και με γνώση της ιστορικής μνήμης για τα αίτια και τα αιτιατά της προδοσίας και του εγκλήματος, μπορούμε να ανοίξουμε ένα καινούργιο δρόμο προοπτικής και ελπίδας για το μέλλον. Δεν θα επιτρέψουμε να ισοπεδωθούν μνήμες, εξουδετερωθούν οράματα και διαψευσθούν οι προσδοκίες ενός ολόκληρου λαού.
Διαβεβαιώνουμε τους αθάνατους καταδρομείς μας αλλά και τον ηρωικό Αντιναύαρχο Ελευθέριο Χανδρινό, πως θα συντηρήσουμε  τη φλόγα του αγώνα τους με κάθε μέσο. Οι θυσία τους, ενισχύεται από τις αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας και τη θέληση του να επιβιώσει και να απελευθερωθεί. Αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για όσους τιμούμε σήμερα.
Αιωνία τους η μνήμη.