|
Η
ανακοίνωση του ΑΚΕΛ σε ό,τι αφορά τα θέματα της οικονομίας θα μπορούσε
να απαντηθεί με μια ήδη επαναλαμβανόμενη φράση που κυκλοφορεί ευρέως
μεταξύ των συμπολιτών μας: Η κοινωνία γνωρίζει τις ευθύνες και τους
λόγους που φθάσαμε ως εδώ και δεν χρειάζεται κανένα να της υποδείξει σε
ποιον και πού ανήκουν οι συγκεκριμένες πολιτικές ευθύνες. Πέραν,
βέβαια, και των άλλων αυτονόητων ευθυνών που ανήκουν στον χώρο του
τραπεζικού τομέα.
Όμως, είναι κρίμα να αμφισβητείται από
πολιτικό κόμμα ο ρόλος και η αξιοπιστία μιας Ερευνητικής Επιτροπής πριν
ακόμη καταλήξει στα συμπεράσματά της. Και κυρίως να αμφισβητείται ο
σκοπός αυτής της Επιτροπής, όταν είναι όχι μόνο λαϊκό αίτημα, αλλά και
ιστορική απαίτηση η σε βάθος διερεύνηση των αιτιών της οικονομικής
τραγωδίας που θα σφραγίσει οδυνηρά το μέλλον της χώρας μας, για πολλά
χρόνια. Aυτή η ιστορική απαίτηση έπρεπε να είναι απαίτηση όλων μας.
Σε ό,τι αφορά τα άλλα θέματα που τίθενται,
κανείς ποτέ δεν αμφισβήτησε ότι για να ξαναμπεί σε τροχιά ανάπτυξης και
να πετύχει μείωση της ανεργίας η χώρα θα πρέπει να περάσει από τις
μεγάλες προκλήσεις και δυσκολίες της δανειακής σύμβασης και του
Μνημονίου.
Η αόριστη και γενικόλογη κριτική αυτή τη
στιγμή, για ταγούς των Βρυξελλών και άλλα συναφή, είναι απλώς
πυροτεχνήματα που δεν εντυπωσιάζουν κανένα. Ακριβώς διότι βρίσκονται
εκτός της σφαίρας του ρεαλισμού και των πραγματικοτήτων.
Ακόμα και η πρόταση που είχε υποβάλει το
ΑΚΕΛ για έξοδο από το ευρώ και την ευρωζώνη όχι μόνο δεν στηρίζεται
επαρκώς ως πολιτική και οικονομική θέση, αλλά ούτε και εμφανίζεται πλέον
στην επιχειρηματολογία του κόμματος ως θέση, διότι προφανώς έγινε
αντιληπτή η ανεδαφικότητά της καθώς και η απόρριψή της από την κοινωνία,
όπως καταγράφουν οι σφυγμομετρήσεις. |
|
