Με
ιδιαίτερη χαρά παρευρίσκομαι στη σημερινή εκδήλωση και με ιδιαίτερη
τιμή προσφωνώ την ημερίδα με θέμα: «Ο Εθνάρχης Μακάριος ως Πολιτικός
Αρχηγός του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959».
Συγχαίρω θερμά το Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου
Μακαρίου για την οργάνωση αυτής της ημερίδας που εντάσσεται στο πλαίσιο
των εκδηλώσεων του 2013, ως Έτους Εθνάρχη Μακαρίου Γʼ.
Όταν καλείται ο όποιος ομιλητής, είτε
πολιτικός είτε ιστορικός είτε διπλωμάτης ή ακαδημαϊκός ή υποστηρικτής ή
και κριτής του Εθνάρχη Μακαρίου, να κάνει αναφορά στην προσφορά και το
έργο του δεν μπορεί παρά να καταβάλλεται από δέος, αλλά και με βαθύτατο
σεβασμό να καταγράφει την πολιτική και εθναρχική του πορεία.
Ακόμη και η παραπομπή σε κρίσιμες για την
πατρίδα αποφάσεις, αυτό που αναδεικνύουν είναι την τόλμη, την
αποφασιστικότητα, την ηγετική και χαρισματική προσωπικότητα του
Μακαρίου. Μια προσωπικότητα που γνώριζε με πάθος να διεκδικεί αλλά και
με πραγματισμό να αποφασίζει.
Ως πολιτικός αρχηγός του απελευθερωτικού μας
αγώνα, ο Εθνάρχης Μακάριος ανάλωσε δυνάμεις και αξιοποίησε δυνατότητες
για να δικαιωθούν οι θυσίες των ηρώων μας και τα όνειρα του
επαναστατημένου λαού μας. Εάν το τέλος του υπέροχου εκείνου αγώνα
συγκρούεται με τον διακηρυγμένο στόχο της αφετηρίας του, αυτό δεν
μειώνει ούτε τη λαμπρότητα του ηρωικού μας έπους ούτε το μεγαλείο των
γενναίων αγωνιστών μας ούτε, βεβαίως και ασφαλέστατα, την επιβλητική
προσωπικότητα των δυο ηγετών του αγώνα μας.
Ο Εθνάρχης Μακάριος, ως πολιτικός ηγέτης του
αγώνα, αναμετρήθηκε με υπέρτερες δυνάμεις, μόχθησε για το καλύτερο υπό
τας περιστάσεις και τελικά προσυπέγραψε την εφικτή υπό τις συνθήκες
λύση. Όσο περιορισμένες εκ των πραγμάτων και αν ήταν οι προσπάθειές του
στον δεδομένο πολιτικό χώρο και χρόνο, είχαν πάντοτε αυτές οι
προσπάθειες τη συγκίνηση του δημιουργικού πάθους και την αξιοπρέπεια του
εμπνευσμένου αγωνιστή. Αυτό το πάθος και αυτή την αξιοπρέπεια του
πολιτικού ηγέτη του αγώνα μας δεν μπόρεσαν να ελαττώσουν ούτε η εξορία
του ούτε οι αγωνίες του ούτε οι οποιεσδήποτε πικρίες και απογοητεύσεις
του. Ως ιδεολογικός αρχηγός ο Μακάριος, ενέπνεε και εμψύχωνε τον
αγωνιζόμενο λαό μας. Και ως ρεαλιστής ηγέτης, είχε πλήρη συναίσθηση των
ορίων του.
Πενηνταοκτώ χρόνια από την έναρξη της
συγκλονιστικής εκείνης εποποιίας του ̓55-59, ο Εθνάρχης Μακάριος,
πολιτικός ηγέτης του αγώνα και πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής
Δημοκρατίας, επανέρχεται σήμερα, όχι απλώς και μόνο ως θέμα μιας
ημερίδας, αλλά πρωτίστως ως σύμβολο αντίστασης και αγώνα για την εθνική
και φυσική επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού. Του κυπριακού Ελληνισμού,
του οποίου δοκιμάζεται τώρα η αντοχή από την παρατεινόμενη αγωνία της
τουρκικής κατοχής, αλλά και από την οδυνηρή πίεση της οικονομικής
δυσχέρειας.
Σε αυτήν την αγωνία και σε αυτήν την πίεση
αντιτάσσουμε, και ως κράτος και ως λαός, το αδούλωτο φρόνημα και την
ακλόνητη πίστη για καλύτερες μέρες. Θα αντέξουμε και δεν θα γονατίσουμε.
Θα σταθούμε όρθιοι και δεν θα απελπιστούμε.
Θα πρέπει, το πιστεύω, και έτσι υπαγορεύει
το εθνικό καλό, ενωμένοι να αγωνιστούμε για την επανένωση της χώρας μας
και συστρατευμένοι να παλέψουμε για την επανόρθωση της οικονομίας μας.
Όπως ακριβώς θα ήθελε ο Μακάριος. Όπως ακριβώς επιτάσσει το ιστορικό
χρέος μας.
Με αυτά τα λόγια, απευθύνω προς όλους τον εγκάρδιο χαιρετισμό μου και εύχομαι στην ημερίδα κάθε επιτυχία. |
|
