Το Υπουργικό Συμβούλιο προχώρησε σήμερα σε απόφαση με την οποία αποκαθιστά τη μνήμη αδίκως δολοφονηθέντων προσώπων κατά την περίοδο 1956-1958, ανακοίνωσε σήμερα ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Στέφανος Στεφάνου.
Η απόφαση αναφέρει συγκεκριμένα τα εξής: Η κυπριακή ιστορία των τελευταίων δεκαετιών χαρακτηρίζεται από τραγικά γεγονότα, συχνά αιματηρά, που τραυμάτισαν καίρια την πορεία του τόπου και του λαού. Τα γεγονότα αυτά καθόρισαν και συνεχίζουν να καθορίζουν με ανεξίτηλο και επώδυνο τρόπο την ιστορική πορεία και διαδρομή του τόπου, με αποκορύφωμα το προδοτικό πραξικόπημα και την κατοχή μεγάλου μέρους της πατρίδας μας από τα τουρκικά στρατεύματα.
Ο κυπριακός λαός κλήθηκε πολλές φορές - επιδεικνύοντας υψηλό αίσθημα ευθύνης, πατριωτισμού, αφοσίωσης και αγάπης προς την πατρίδα – να επουλώσει τις πληγές του μέσα από υπερβάσεις και συναινετικές προσεγγίσεις, με στόχο την οικοδόμηση του ιδιαίτερα αναγκαίου κλίματος ενότητας.
Με την πάροδο περισσότερων των 50 ετών, με την ηρεμία και καθαρότητα αντίληψης που διασφαλίζεται από τη χρονική απόσταση αλλά και από την αντικειμενική αξιολόγηση των ιστορικών γεγονότων και από τις απαιτήσεις που επιβάλλουν οι κρίσιμες στιγμές που περνά ο τόπος μας, ο κυπριακός λαός και η κοινωνία οφείλουν να αποκαταστήσουν τη μνήμη όλων των προσώπων που δολοφονήθηκαν άδικα κατά την περίοδο του 1956-1958. Αυτή η ενέργεια οφείλεται στις οικογένειες, τα παιδιά και τα εγγόνια όσων χάθηκαν ως δείγμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης της κοινωνίας και του κράτους προς αυτούς. Αποτελεί χρέος και οφειλή όλων προς την ιστορική αλήθεια.
Η αποκατάσταση αυτή αποτελεί ενέργεια που προάγει την ενότητα και χειρονομία συναίνεσης και είναι απαλλαγμένη από κάθε διάθεση στιγματισμού και ενοχοποίησης οποιουδήποτε αλλά και αναμόχλευσης παθών. Η πράξη της αποκατάστασης της μνήμης των αδίκως δολοφονηθέντων ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου, συμβάλλει ουσιαστικά στην επούλωση πληγών και επενεργεί ως μοχλός αυτογνωσίας για τον λαό. Η ενέργεια αυτή πρέπει να θεωρηθεί από την κυπριακή κοινωνία ως πράξη εθνικής συμφιλίωσης και μόνον ως τέτοια.
Τα πρόσωπα που αποκαθίστανται είναι τα ακόλουθα:
- Νεόφυτος Κλεάνθους από τη Μεσόγη, δολοφονήθηκε στις 13.10.1956
- Ανδρέας Μιχαηλίδης από τον Κάτω Πύργο, 18.10.56
- Μιχάλης Μικρασιάτης από το Φρέναρος, 10. 12. 56
- Χριστόδουλος Ορνιθάρης από το Φρέναρος, 10.12.56
- Κώστας Σφίγγος από την Ξυλοτύμπου, 11.11.56
- Παναγιώτης Τσάρος από την ΄Ασσια, 26.11.57
- Γεώργιος Πολυτέχνης από το Λευκόνοικο το 1957
- Μιχάλης Πέτρου από τη Λύση, 21.1.58
- Ηλίας Ττοφαρής από την Κώμα του Γιαλού, 21.1.58
- Κυριάκος Πατατάς από την Πηγή, 6.5.58
- Σάββας Μένοικος από τις Γούφες, 23.5.58
- Ανδρέας Σακκάς από τα Πέρα Ορεινής, 25.5.58
- Δημήτρης Μάτσουκος από τη Γύψου, 23.5.58
- Παναγιώτης Στυλιανού από την Αχερίτου, 29.5.58
- Νικόδημος Ιωάννου από τον Αγιο Θεόδωρο Αγρού, 18.6.58
- Σάββας Θούπος από την Τύμπου, 9.8.58
- Μαρία Χαρίτου από τη Μηλιά Αμμοχώστου, 26.8.58
- Δεσπούλα Κατσούρη από τη Μηλιά Αμμοχώστου, 26.8.58
- Πιερής Πιστόλας από το Λευκόνοικο, Δεκέμβριος 1958».
Ερωτηθείς αν θα υπάρξουν διώξεις εναντίον κάποιων, ο κ. Στεφάνου είπε ότι «η απόφαση αυτή του Υπουργικού Συμβουλίου θέλει να προαγάγει την εθνική συμφιλίωση, είναι απόφαση αποκατάστασης του ονόματος των δολοφονηθέντων και τίποτε άλλο. Ούτε διάθεση υπάρχει για διώξεις ούτε για αναμόχλευση παθών. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το θέμα να προάγει την ενότητα που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο τόπος αυτός».
Τέλος, ερωτηθείς αν υπήρξε κάποιος μηχανισμός επιλογής των ονομάτων, ο κ. Στεφάνου είπε ότι «έχει γίνει σχετική έρευνα η οποία κατέγραψε τις συγκεκριμένες περιπτώσεις και ονόματα».
