Μνημόσυνα όπως το σημερινό μάς γυρίζουν πίσω στα τραγικά γεγονότα εκείνου του θλιβερού πρωινού της 11ης Ιουλίου 2011. Τότε που χάθηκαν για πάντα δεκατρείς ανθρώπινες ζωές, μεταξύ των οποίων και η ζωή του άτυχου νεαρού εθνοφρουρού μας Αντώνη Χαραλάμπους. Είναι δύσκολο τόσο συναισθηματικά, όσο και ψυχικά να μετρήσουμε τον πόνο, τη λύπη και την πίκρα της οικογένειας του άτυχου Αντώνη, ο οποίος χάθηκε στο απόγειο της νιότης του.
Ο Αντώνης αποτελούσε ότι πιο αγνό έχει να επιδείξει η κοινωνία μας. Ένας νέος με ήθος, αξιοπρέπεια, άριστο χαρακτήρα. Ιδιότητες που τον έκαναν αγαπητό σε όλους γύρω του. Με λίγα λόγια ένας λεβέντης, καμάρι της οικογένειας του, ο οποίος στάθηκε αγέρωχος μπροστά στις πολλές κοινωνικές δυσκολίες της ζωής του, παρά το νεαρό της ηλικίας του.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες έγιναν τα τραγικά γεγονότα στο Μαρί προκαλούν ακόμη σοβαρά ερωτηματικά στην κυπριακή κοινωνία. Η καταστροφή που έγινε στο Μαρί ήταν πρωτίστως η άδικη απώλεια ανθρώπινων ζωών κάτι το οποίο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί ακόμη και την τελευταία στιγμή και πέραν των προειδοποιήσεων που υπήρξαν για την κατάσταση του φορτίου των πυρομαχικών.
Πέραν όμως από την απώλεια των ανθρώπινων ζωών, αναπόφευκτα τα γεγονότα έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη μεταξύ των πολιτών και των συντεταγμένων της πολιτείας, της οποίας διαχρονικές παραλείψεις και αδυναμίες, γραφειοκρατικές στρεβλώσεις και δομές, οδήγησαν στην αδυναμία να αντιμετωπιστεί μια δύσκολη κατάσταση.
Η συντεταγμένη Πολιτεία οφείλει για ακόμη μια φορά να απολογηθεί προς τους νεκρούς μας και τις τραγικές οικογένειες τους, γιατί ακριβώς όλες αυτές οι στρεβλώσεις και παραλείψεις απέτυχαν να αποτρέψουν ένα τόσο τραγικό γεγονός.
Η δικαστική διαδικασία που βρίσκεται εν εξελίξει αυτή τη στιγμή, θα πρέπει να αφεθεί να λειτουργήσει έτσι ώστε βάσει των συγκεκριμένων στοιχείων και μαρτυριών και ιδιαίτερα του εμπεριστατωμένου πορίσματος της αστυνομίας, να χυθεί άπλετο φως και να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον άδικο χαμό αυτών των ανθρώπων. Τα γεγονότα στο Μαρί καταδεικνύουν ότι στην περίπτωση αυτή υπήρξε μια ολοκληρωτική αποτυχία ενός συστήματος γραφειοκρατίας και ανεπαρκών μηχανισμών, το οποίο κτίστηκε για δεκαετίες και τράφηκε από την ανεπάρκεια του κράτους, αλλά και την ανοχή που επέδειξε η κοινωνία μας.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
Μνημονεύουμε σήμερα με φορτισμένη τη μνήμη και σφιγμένη την καρδιά τον λεβέντη μας, το αγνό παλικάρι της Εθνικής Φρουράς, που στο απόγειο της νιότης του έδωσε το υπέρτατο αγαθό της ζωής με την παρουσία του σε εντεταλμένη υπηρεσία στο στρατόπεδο της ναυτικής βάσης «Ευάγγελος Φλωράκης» το τραγικό εκείνο πρωινό. Η οδύνη και η πίκρα μας για τον άδικο χαμό του Αντώνη και όλων των άλλων ηρώων μας, θα μας συντροφεύει για πάντα.
Η δέσμευση που θα πρέπει να δώσουμε τόσο στον ίδιο τον Αντώνη, στην οικογένεια του, σε όλες τις οικογένειες των αδικοχαμένων παλικαριών μας και στην ίδια την κοινωνία, είναι ότι ως πολιτεία, όλοι μας συλλογικά και συντεταγμένα, θα πράξουμε ό,τι είναι δυνατό για να μην υπάρξει ξανά μια τόσο μεγάλη αποτυχία των συντεταγμένων οργάνων και των μηχανισμών της πολιτείας που θα στοιχίσουν ανθρώπινες ζωές.
Σε μια δύσκολη περίοδο για την πατρίδα μας ένεκα των σοβαρών πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε, θα πρέπει να βρίσκουμε ως λαός αυτά τα σημαντικά στοιχεία που μας ενώνουν. Θα πρέπει να φροντίζουμε να διαφυλάσσουμε την ενότητα και τη συνοχή της κοινωνίας μας.
Ο θάνατος του Αντώνη και των άλλων παλικαριών μας πρέπει να μας ενώνει και μας καθιστά υπεύθυνους να προχωρήσουμε σε εκείνες τις τομές που θα κάνουν την τραγωδία στο Μαρί, αυτή την αποτυχία του συστήματος διοίκησης, ένα γεγονός που δεν θα επαναληφθεί ποτέ. Έναν μακρινό εφιάλτη. Δεν μπορεί η τραγωδία στο Μαρί να αξιοποιείται για μικροκομματικούς σκοπούς και για υπόσκαψη των θεσμών. Πάνω απ’ όλα θα πρέπει να πρυτανεύσει η ενότητα.
Το μεγαλύτερο μήνυμα ελπίδας όμως το έχει δώσει ο ίδιος ο Αντώνης. Μέσα από τον τραγικό θάνατό του έχει δώσει ζωή σε άλλους ανθρώπους. Η οικογένεια του Αντώνη μέσα στο βαρύ της πένθος και την οδύνη της βρήκε το κουράγιο και την ψυχική δύναμη να δώσει τη συγκατάθεσή της για τη δωρεά των οργάνων του σε πάσχοντες συνανθρώπους μας. Να συγκινήσει ακόμη περισσότερο το παγκύπριο με αυτή τη θαυμάσια πράξη αλτρουισμού.
Αιωνία σου η μνήμη Αντώνη.
Αιωνία η μνήμη όλων των παλικαριών μας που χάθηκαν τόσο άδικα στην τραγωδία στο Μαρί.
