Η
Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε βαθιά κρίση…. Η Κύπρος είναι μια χώρα που
τα τελευταία χρόνια ακολούθησε άλλη οδό από αυτή που πήραν πολλές χώρες
της ΕΕ. Σ’ αυτή τη χώρα η κοινωνική συνοχή εξακολουθεί να είναι η
μεγαλύτερη προτεραιότητα της Κυβέρνησης σε αντίθεση με άλλες χώρες όπου
συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Συνεπώς, πρέπει να επιστρέψουμε στις
αρχές που πάντοτε υπερασπίζεται η Κύπρος και που θα είναι και οι αρχές
της Κυπριακής Προεδρίας της ΕΕ, δηλαδή κοινωνική συνοχή και κοινωνική
δικαιοσύνη».
Αυτά δήλωσε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σουλτς στις 19 του περασμένου Μαΐου όταν
επισκέφθηκε την Κύπρο. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι αυτή η δήλωση δεν
προβλήθηκε σχεδόν καθόλου. Και το «σχεδόν» το χρησιμοποιώ απλά για να
μην είμαι απόλυτος. Θα σταθώ σε δύο σημεία που αναδεικνύει ο κ. Σουλτς:
Το πρώτο σημείο είναι ότι η Κύπρος
ακολούθησε διαφορετικό δρόμο απ’ αυτόν που ακολούθησαν άλλες χώρες της
ΕΕ για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που βασανίζει
ιδιαίτερα την Ευρώπη. Η Κύπρος ακολούθησε πολιτικές στήριξης της
κοινωνικής συνοχής σε αντίθεση με μια σειρά από χώρες της Ευρώπης οι
οποίες ακολούθησαν τον δρόμο της μονόπλευρης λιτότητας και του ξηλώματος
του κοινωνικού κράτους που οδήγησε στη ρήξη του κοινωνικού ιστού.
Σημειώνω ότι ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου αναγνωρίζει ότι η Κύπρος αποτέλεσε μια από τις εξαιρέσεις
στην Ευρώπη. Το κόστος για την αντιμετώπιση της κρίσης, η Κυβέρνηση της
Κύπρου δεν το φόρτωσε μονόπλευρα και αποκλειστικά στους ώμους των
εργαζομένων με σκληρά μέτρα λιτότητας. Η Κυβέρνηση προσπάθησε – και όσο
το επέτρεψαν οι συνθήκες και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία – πέτυχε να
επιμερίσει αυτό το κόστος όσο το δυνατό πιο δίκαια. Αυτοί που μπορούν να
αντέξουν περισσότερα να τους επιμεριστούν περισσότερα, αυτοί που
μπορούν να αντέξουν λιγότερα βάρη να αναλάβουν λιγότερα και αυτοί που
δεν μπορούν, όχι μόνο να μην αναλάβουν τίποτα, αλλά να στηριχθούν από το
κράτος.
Στην Κύπρο δεν επιβλήθηκαν σκληρά μέτρα,
ούτε και η Κυβέρνηση χρησιμοποίησε την κρίση ως άλλοθι για να ξηλώσει το
κοινωνικό κράτος ή να αλλοιώσει τις εργασιακές σχέσεις αφαιρώντας
συλλογικά δικαιώματα που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι. Η Κυβέρνηση δεν
μείωσε συντάξεις ούτε έπαυσε να στηρίζει τις ομάδες εκείνες του
πληθυσμού που έχουν ανάγκη τη στήριξη του κράτους. Έστω και αν ορισμένοι
πολιτικοί και πολιτικά κόμματα κατηγορούν την Κυβέρνηση ότι εν καιρώ
κρίσης «μοιράζει τσεκκούθκια». Είμαι βέβαιος ότι όλοι καταλαβαίνετε τι
σημαίνει αυτή η αναφορά. Σημαίνει ότι αν ήταν άλλοι στην εξουσία – και
ειδικά ο ΔΗΣΥ που καθοδηγείται από τον νεοφιλελευθερισμό – δεν θα
στήριζαν τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, αλλά θα απέκοβαν επιδόματα,
συντάξεις και χορηγίες απαραίτητες για την αξιοπρεπή διαβίωση χιλιάδων
πολιτών, επειδή αυτή είναι η αντίληψη τους για την αντιμετώπιση της
κρίσης. Την κρίση να την πληρώνουν οι πολλοί που δεν μπορούν και όχι οι
λίγοι που έχουν και μπορούν. Ποιων τα συμφέροντα εκπροσωπεί ο καθένας
αποδείχθηκε στην πράξη. Όταν η Κυβέρνηση έστειλε νομοσχέδια στη Βουλή
για φορολόγηση του πλούτου και του μεγάλου κεφαλαίου, ο ΔΗΣΥ έκανε κάθε
τι το δυνατόν για να καταψηφιστούν τα μέτρα και δυστυχώς έπεισε και
άλλους να το κάνουν με αποτέλεσμα τα συγκεκριμένα μέτρα να μην
εγκριθούν.
Ο ΔΗΣΥ λειτούργησε έτσι ώστε τα βάρη να μην
τα φορτωθεί ο πλούτος και το μεγάλο κεφάλαιο και επιδίωξε να περάσει την
αντίληψη ότι αυτό θα βλάψει την ανάπτυξη. Παράλληλα, ο ΔΗΣΥ προσπάθησε
να διασπάσει την ενότητα των εργαζομένων, στρέφοντας τους εργαζόμενους
του ιδιωτικού τομέα εναντίον αυτών που εργάζονται στον δημόσιο τομέα. Θα
θυμάστε ότι στελέχη του ΔΗΣΥ τα έβαλαν με τους δημοσίους υπαλλήλους ότι
λίγο –πολύ αυτοί ευθύνονται για τα ελλείμματα. «Ξέχασαν» οι του ΔΗΣΥ
ότι η πολιτική των μεγάλων ελλειμμάτων είναι δικό τους παιδί με τους
αβέρτα διορισμούς στον δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Είναι
μέσα στα πλαίσια αυτής της πολιτικής που στις Κυπριακές Αερογραμμές, επί
των δικών τους ημερών, ο αριθμός των εργαζομένων είχε φτάσει τις 2.200
υπαλλήλους, όταν σήμερα είναι κάτι λιγότερο από 1200 και θα πρέπει ο
αριθμός να μειωθεί δραστικά για να μπορεί να επιβιώσει η εταιρεία. Είναι
μέσα στα πλαίσια αυτής της πολιτικής που το 2003 το δημόσιο χρέος της
Κύπρου είχε φτάσει στο 70% και το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 6,6%, χωρίς
οικονομική κρίση. Οι δημοσιονομικοί δείκτες της Κύπρου σήμερα, εν μέσω
παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, είναι καλύτεροι.
Και όταν η Κυβέρνηση υποστήριζε ότι όποια
μέτρα ληφθούν που αφορούν τους εργαζόμενους θα πρέπει να είναι
αποτέλεσμα διαλόγου με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, η απάντηση της
αντιπολίτευσης ήταν ότι «δεν μπορεί ο Κυρίτσης και ο Μωυσέως να
καθορίζουν την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης».
Θέλω να επισημάνω το εξής: Όταν οι
νεοφιλελεύθεροι προσπάθησαν να επιβάλουν τις πολιτικές τους στην Ευρώπη
και αλλού, το πρώτο πράγμα που είχαν κάνει ήταν να διασπάσουν τους
εργαζόμενους και να δυσφημήσουν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις για να
αλώσουν το κάστρο των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Πρώτοι διδάξαντες
ήταν η Θάτσερ και ο Ρήγκαν. Αυτό προσπαθούν να προωθήσουν και οι εντός
της Κύπρου νεοφιλελεύθεροι.
Η αντιπολίτευση ασκεί καθημερινή, σκληρή και
ισοπεδωτική κριτική στην Κυβέρνηση ότι τάχα δεν παίρνει μέτρα για την
αντιμετώπιση της κρίσης. Και όταν το λέει αυτό εννοεί ότι δεν
λαμβάνονται μέτρα όπως αυτά που εφαρμόζονται στην Ευρώπη και τα οποία
οδηγούν εκατομμύρια πολιτών στη φτώχεια, στην εξαθλίωση και στο
κοινωνικό περιθώριο. Το υποστηρίζει αυτό μάλιστα σε μια περίοδο που η
ίδια η Ευρώπη προβληματίζεται για τα αποτελέσματα της πολιτικής
λιτότητας που έχει βάλει την ευρωπαϊκή οικονομία σε έναν φαύλο κύκλο
χωρίς να διαφαίνεται κάποια διέξοδος. Και όπως είπε ο κ. Σουλτς, η
Ευρώπη θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κύπρου και να βάλει
στις προτεραιότητες της το θέμα της κοινωνικής συνοχής και της
κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αυτό είναι το δεύτερο σημείο από τις
δηλώσεις του κ. Σουλτς στο οποίο ήθελα να κάνω αναφορά σε απάντηση
εκείνων που χλεύαζαν και κατηγορούσαν την Κυβέρνηση ότι ακολουθεί
μοναχική πορεία στην Ευρώπη, μεταφράζοντας το αυτό ως αντιευρωπαϊσμό και
ιδεολογική αγκύλωση. Οι κατηγορίες τους, όμως, τίποτα άλλο δεν
αποδεικνύουν εκτός από τη δική τους εμμονή σε ιδεολογικές αγκυλώσεις.
Την εμμονή τους σε πολιτικές που προκάλεσαν την οικονομική κρίση, τις
καταστροφικές συνέπειες της οποίας πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι
συνταξιούχοι, οι γυναίκες.
Κάθε πολίτης μπορεί εύκολα να αντιληφθεί τι
θα γινόταν στην Κύπρο αν αυτοί ήταν Κυβέρνηση και όχι η φιλολαϊκή
Κυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια. Όλοι μπορούν να φανταστούν τι θα γίνει
στην Κύπρο αν αυτοί γίνουν Κυβέρνηση.
Η Κυβέρνηση έλαβε μέτρα
Η αντιπολίτευση κατηγορεί την Κυβέρνηση ότι
δεν έλαβε μέτρα. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η Κυβέρνηση έλαβε
μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης και αυτά τα μέτρα φέρνουν θετικά
αποτελέσματα. Από την πρώτη στιγμή που άρχισε η κρίση και της οποίας
κανείς δεν μπόρεσε να προβλέψει το εύρος, το βάθος και τη διάρκεια –
ούτε καν οι πιο απαισιόδοξοι – η Κυβέρνηση άρχισε να λαμβάνει στοχευμένα
μέτρα.
Αυτή την πραγματικότητα η αντιπολίτευση όχι
μόνο αποσιωπά αλλά και διαστρεβλώνει. Τους ισχυρισμούς αυτούς διαψεύδει η
ΕΕ, η οποία σε μερικές εκθέσεις της σημειώνει το γεγονός της λήψης
μέτρων από την Κυπριακή Κυβέρνηση και μάλιστα με θετικό τρόπο.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 2009 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαρακτήρισε
τα μέτρα που έλαβε η Κυβέρνηση «έγκαιρα και στοχευμένα» (“targeted and
on a timely basis”). Πρόσφατα, στις 24 Ιανουαρίου 2012, το Συμβούλιο
Υπουργών Οικονομικών (Ecofin) έκρινε ότι η Κύπρος «έλαβε αποτελεσματικά
μέτρα για τη διόρθωση του ελλείμματος εντός των χρονικών ορίων που είχαν
τεθεί (από το Συμβούλιο)». Τη διαπίστωση ότι η Κυβέρνηση έλαβε μέτρα
διαρθρωτικού χαρακτήρα σημειώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στις συστάσεις
που εξέδωσε πολύ πρόσφατα για τις οικονομίες των κρατών μελών, καθώς
και ο οίκος αξιολόγησης Moody’s ο οποίος στην έκθεση του περασμένου
Μαρτίου αναγνωρίζει τη σημασία των δημοσιονομικών μέτρων που έχουν
ληφθεί από την Κυβέρνηση, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι αυτά
περιλαμβάνουν «μεγαλύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις απ’ ό,τι αρχικά
ανέμενε».
Και όμως η αντιπολίτευση και οι γνωστοί
πολιτικοί που καθημερινά διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα όλα αυτά δεν
τα βλέπουν, δεν τα διαβάζουν και δεν τα ακούν. Δυστυχώς, κάνουν
αντιπολίτευση για χάρη της αντιπολίτευσης. Τα θετικά τα προσπερνούν και
τα διαγράφουν λες και δεν υπάρχουν. Εξαφανίζουν τα θετικά και
υπερπροβάλλουν τα αρνητικά. Αυτή όχι μόνο δεν είναι εποικοδομητική
αντιπολίτευση, αλλά αδικεί τη χώρα και τον λαό μας και προσφέρει τη
χείριστη υπηρεσία στον τόπο μας.
Αγαπητές φίλες,
Η πολιτική της Κυβέρνησης για αντιμετώπιση της κρίσης στηρίζεται σε τρεις άξονες:
1. Στήριξη της ανάπτυξης:
Στην αρχή της κρίσης, η ΕΕ ζήτησε από τα
κράτη μέλη να διαθέσουν πόρους για στήριξη της ανάπτυξης. Ήταν αυτή την
περίοδο που σχεδόν όλες οι χώρες της ευρωζώνης πέρασαν από τα
πλεονάσματα στα ελλείμματα, περιλαμβανομένης της Κύπρου.
Η Κυβέρνηση διέθεσε περίπου 0,5
δισεκατομμύρια ευρώ για στήριξη των πιο σημαντικών τομέων της
οικονομίας, με την έγκριση δύο πακέτων, το πρώτο τον Δεκέμβριο του 2008
και το δεύτερο τον Φεβρουάριο του 2009. Παράλληλα, η Κυβέρνηση κινήθηκε
προς την κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για εξασφάλιση
δανείου με στόχο τη χαμηλότοκη δανειοδότηση των μικρομεσαίων
επιχειρήσεων έτσι ώστε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της έλλειψης
ρευστότητας και των υψηλών επιτοκίων. Με τις ενέργειες της Κυβέρνησης
εξασφαλίστηκαν δύο πακέτα στήριξης των ΜμΕ. Λήφθηκαν αποφάσεις και
έγιναν ενέργειες για ενίσχυση της αξιοπιστίας του χρηματοπιστωτικού
συστήματος της Κύπρου και τη διευκόλυνση των τραπεζών για διάθεση
ρευστότητας στην οικονομία, που είναι ένα από τα σημαντικά προβλήματα
που αντιμετωπίζει η οικονομία.
2. Εξυγίανση της οικονομίας/διαρθρωτικές αλλαγές
Τα αποτελέσματα των μέτρων που έλαβε η
Κυβέρνηση άρχισαν ήδη να αποδίδουν καρπούς. Στις 15 του περασμένου Μαΐου
η Στατιστική Υπηρεσία του κράτους ανάρτησε στην ιστοσελίδα της την εξής
σημαντική είδηση: Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων από τον Απρίλιο του
2011 μέχρι τον Απρίλιο του 2012 μειώθηκε κατά 1196. Ποτέ στα χρονικά της
Κυπριακής Δημοκρατίας, στα τελευταία τουλάχιστον τριάντα χρόνια, δεν
υπήρξε μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Τουναντίον, είχαμε
συνεχή αύξηση κατά μέσο όρο χίλιους κάθε χρόνο. Σε αντίθεση με ό,τι
συνέβαινε μέχρι σήμερα, τώρα ο αριθμός μειώνεται χάρις στην απόφαση της
Κυβέρνησης να παγώσει τις προσλήψεις στο δημόσιο θέτοντας ως στόχο τη
μείωση των δημοσίων υπαλλήλων κατά χίλιους τον χρόνο. Το στοιχείο που
δημοσιεύει η Στατιστική Υπηρεσία μάς κάνει αισιόδοξους ότι τον στόχο θα
τον πετύχουμε. Η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι το
μόνο μέτρο που η Κυβέρνηση έχει υιοθετήσει για εξυγίανση των δημοσίων
οικονομικών και για διόρθωση στρεβλώσεων που για δεκαετίες ταλανίζουν
την κυπριακή οικονομία χωρίς καμιά προηγούμενη Κυβέρνηση να αποτολμήσει
διόρθωση τους.
Μια άλλη διόρθωση στην οποία έχει προβεί η
Κυβέρνηση είναι η διασφάλιση της βιωσιμότητας του Ταμείου Κοινωνικών
Ασφαλίσεων. Αυτό επιτεύχθηκε έπειτα από τη συμφωνία στην οποία ήρθαν οι
κοινωνικοί εταίροι με την οποία η βιωσιμότητα του Ταμείου διασφαλίζεται
μέχρι το 2048. Ένα από τα αξιοσημείωτα της συμφωνίας είναι ότι η
βιωσιμότητα του Ταμείου θα ελέγχεται κάθε τρία χρόνια με τη διενέργεια
αναλογιστικής μελέτης έτσι ώστε να γίνονται έγκαιρα οι όποιες διορθώσεις
τυχόν χρειαστούν. Τομή πραγματοποιήθηκε και στο συνταξιοδοτικό σχέδιο
του δημόσιου τομέα, αφού έχει συμφωνηθεί ότι οι νεοεισερχόμενοι στη
δημόσια υπηρεσία πλέον θα εισέρχονται στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων
(ΤΚΑ). Προοπτικά, όλοι οι εργαζόμενοι θα ανήκουν στο ΤΚΑ και δεν θα
υπάρχουν διακρίσεις. Πόσο σημαντική είναι αυτή η εξέλιξη φαίνεται από το
γεγονός ότι πριν επιτευχθεί αυτή, όλοι έλεγαν ότι το συγκεκριμένο θέμα
αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της κυπριακής οικονομίας. Αυτή τη
βόμβα η Κυβέρνηση την έχει αποπυροδοτήσει.
Μια άλλη διορθωτική ενέργεια της Κυβέρνησης
είναι η στόχευση των κοινωνικών παροχών στην οποία έχει προβεί. Με τη
στόχευση προωθείται και ενισχύεται η κοινωνική δικαιοσύνη, αφού
διασφαλίζεται ότι παίρνουν βοήθεια από το κράτος όσοι έχουν πραγματική
ανάγκη. Παρά το γεγονός ότι η στόχευση των κοινωνικών παροχών ήταν
καθολικό αίτημα όλων των πολιτικών δυνάμεων εντούτοις δεν μπορεί παρά να
σημειωθεί ότι μόλις η Κυβέρνηση ανακοίνωσε τις αποφάσεις της προς αυτή
την κατεύθυνση, διάφοροι της αντιπολίτευσης έτρεξαν να την επικρίνουν.
Είναι κι αυτό ένα δείγμα του λαϊκισμού που καθοδηγεί ορισμένους,
λαϊκισμού που δεν επέτρεψε να λυθούν προβλήματα που για χρόνια
υποσκάπτουν τη βιωσιμότητα της οικονομίας μας. Κοντά σε αυτές τις πολύ
βασικές διαρθρωτικές κινήσεις, η Κυβέρνηση επίλυσε το πρόβλημα των
εκτάκτων δημοσίων υπαλλήλων.
Η Κυβέρνηση προχώρησε και έβαλε τέλος σ’ ένα
προνόμιο που είχαν οι δημόσιοι υπάλληλοι για τη λήψη ανεργιακού
επιδόματος για έξι μήνες μετά τη συνταξιοδότηση τους. Η Κυβέρνηση
τερμάτισε επίσης το φαινόμενο των πολλαπλών συντάξεων.
Από την αρχή του 2010, η Κυβέρνηση υιοθέτησε
την πολιτική του καθορισμού οροφής στις δαπάνες των υπουργείων με στόχο
την ύπαρξη καλύτερου προληπτικού ελέγχου στις προϋπολογισθείσες
δαπάνες. Αυτή η απόφαση καθώς και διάφορες άλλες, οδήγησαν στη
συγκράτηση των δαπανών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου
Οικονομικών του πρώτου τετραμήνου του 2012, οι δαπάνες έχουν μειωθεί
κατά 0,8% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή χρονιά. Αυτή είναι
ενθαρρυντική εξέλιξη και αποτελεί επιστέγασμα των συνεχών προσπαθειών
της Κυβέρνησης για διόρθωση των στρεβλώσεων που ταλανίζουν την οικονομία
μας, για μείωση των δαπανών και συνεχή έλεγχο της πορείας υλοποίησης
του προϋπολογισμού.
3. Στήριξη του κοινωνικού κράτους
Παρά την οικονομική κρίση και τις πιέσεις
που αυτή προκαλεί στα ταμεία του δημοσίου, εντούτοις η Κυβέρνηση,
λειτουργώντας με κοινωνική ευαισθησία, στηρίζει τις ευάλωτες ομάδες του
πληθυσμού.
Από τις πρώτες αποφάσεις της Κυβέρνησης ήταν
η ενίσχυση των χαμηλομεσαίων συνταξιούχων με την υιοθέτηση του
πασχαλινού επιδόματος και του σχεδίου στήριξης των νοικοκυριών των
συνταξιούχων με χαμηλά εισοδήματα. Η Κυβέρνηση ενίσχυσε τη μαθητική και
φοιτητική μέριμνα. Ενίσχυσε τα υφιστάμενα στεγαστικά προγράμματα και
δημιούργησε νέα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες συνθήκες.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι μέσα από αυτά τα στεγαστικά προγράμματα
επωφελήθηκαν πέραν των 17 χιλιάδων οικογενειών με τη μεγάλη πλειοψηφία
να είναι νέα ζευγάρια. Η Κυβέρνηση ενίσχυσε τους πρόσφυγες αυξάνοντας
τις παρεχόμενες βοήθειες από το κράτος. Από τα €72 εκ. που κατά μέσο όρο
διέθεταν κάθε χρόνο οι προηγούμενες Κυβερνήσεις για την κάλυψη των
διαφόρων προγραμμάτων της προσφυγικής τους πολιτικής, η Κυβέρνηση αύξησε
αυτό το ποσό στα €150 εκ. τον χρόνο. Στηρίξαμε όσο καμιά Κυβέρνηση
προηγουμένως τον γεωργικό κόσμο με τη διευθέτηση των αγροτικών χρεών
αλλά και με την οικονομική στήριξη τους για αντιμετώπιση των συνεπειών
της ανομβρίας. Αναβαθμίσαμε τις πολιτικές στήριξης και ένταξης στην
κοινωνία των αναπήρων ατόμων. Παρέχουμε στήριξη στους άνεργους οι οποίοι
ένεκα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αυξάνονται.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα μέτρα
ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους τα οποία υιοθέτησε η Κυβέρνηση. Ποια
ήταν η απάντηση της αντιπολίτευσης σ’ αυτά; Από τη μια, κατηγορεί την
Κυβέρνηση ότι δήθεν άδειασε τα ταμεία σκορπώντας επιταγές. Από την άλλη,
κατηγορεί την Κυβέρνηση ότι τάχα είναι άστοργη και άσπλαχνη. Τι να
πιστέψει κανείς; Αυτό που μπορεί να πιστέψει κάποιος είναι ότι την
αντιπολίτευση το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να ασκεί κριτική. Στα
μέτρα που η Κυβέρνηση έλαβε για στήριξη και ενίσχυση του κοινωνικού
κράτους θα πρέπει να προστεθεί το πλούσιο και πολυεπίπεδο έργο που έκανε
η Κυβέρνηση υλοποιώντας το Πρόγραμμα της, το οποίο έχει μεγάλη
προστιθέμενη αξία για το παρόν και το μέλλον της χώρας μας. Έργο στον
χώρο της παιδείας, του πολιτισμού, της υγείας, της τοπικής
αυτοδιοίκησης, των δημόσιων συγκοινωνιών και της ενέργειας. Οι εξελίξεις
σε αυτό τον τομέα αποτελούν το μεγαλύτερο θετικό γεγονός στην πρόσφατη
ιστορία του τόπου μας και ανοίγουν μεγάλες προοπτικές για τον λαό μας.
Και αυτές οι προοπτικές ανοίχθηκαν χάρις στη στοχευμένη, συγκροτημένη
και αποφασιστική πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση αντιμετωπίζοντας με
επιτυχία όλες τις προκλήσεις στις οποίες προβαίνει η Τουρκία.
Και εδώ η Κυβέρνηση συναντά τις
αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές επιθέσεις από την αντιπολίτευση. Από τη
μια η αντιπολίτευση κατηγορεί ότι η Κυβέρνηση δήθεν καθυστερεί στην
υλοποίηση των σχεδιασμών για την ενέργεια. Από την άλλη, κατηγορεί ότι
δήθεν η Κυβέρνηση βιάζεται να προχωρήσει χωρίς διαφάνεια και ορθές
διαδικασίες. Διαλέγετε και παίρνετε.
Δύο λόγια για την κατάσταση της οικονομίας
Καθημερινά από τα ΜΜΕ ακούμε από τα στελέχη
της αντιπολίτευσης να επαναλαμβάνεται ένα μόνιμο μοτίβο. Ότι η Κύπρος θα
ενταχθεί στον μηχανισμό στήριξης ένεκα της πολιτικής της Κυβέρνησης που
δεν φρόντισε δήθεν για την οικονομία. Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Αν η
Κύπρος ζητήσει στήριξη από τον μηχανισμό, αυτό θα γίνει λόγω των
τραπεζών, όχι λόγω των χρηματοδοτικών της αναγκών. Λόγω της ανάγκης
ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, οι οποίες με δικές τους αποφάσεις
εκτέθηκαν στα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και γενικότερα στην
ελληνική οικονομία. Οι ευθύνες, λοιπόν, είναι στις διοικήσεις των
τραπεζών. Είναι όμως και στην εποπτική αρχή, την Κεντρική Τράπεζα και
τον προηγούμενο Διοικητή που δεν άσκησε τον ρόλο του ως όφειλε εκ της
νομοθεσίας να πράξει.
Σε ό,τι αφορά στην οικονομία η Κυβέρνηση
προχωρεί στην υλοποίηση του προϋπολογισμού του 2012. Μέχρι σήμερα, παρά
τις δυσκολίες που προκαλεί η παγκόσμια οικονομική κρίση και η κατάσταση
στην ευρωζώνη και την Ελλάδα, η οικονομία μας κινείται μέσα στους
στόχους που έχουμε θέσει. Η απόκλιση που έχει επισημανθεί στους πρώτους
τέσσερις μήνες είναι ελεγχόμενη και μπορεί να διορθωθεί. Αυτή τη
διόρθωση θα κάνει η Κυβέρνηση με λήψη μέτρων που δεν θα απευθύνονται
στους εργαζόμενους. Όταν το είπε αυτό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η
αντιπολίτευση τον κατηγόρησε ότι αγνοεί δήθεν την Ευρώπη και τις
δεσμεύσεις της Κύπρου και ότι η Κυβέρνηση δεν θα πάρει μέτρα, όταν ο
Πρόεδρος σαφώς δήλωσε ότι θα ληφθούν μέτρα. Προφανώς, στην αντίληψη των
κομμάτων της Αντιπολίτευσης «μέτρα για την οικονομία» είναι μόνο τα
μέτρα που έχουν να κάνουν με τους εργαζόμενους.
Φίλες,
Η Κυβέρνηση μέχρι τώρα κινήθηκε αποφασιστικά
και αποτελεσματικά για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, με
κοινωνική ευαισθησία. Έτσι θα συνεχίσει. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι θα
πρέπει να είναι ήσυχοι. Επιπρόσθετα, η Κυβέρνηση θα συνεχίσει να
στηρίζει την ανάπτυξη και το κοινωνικό κράτος.
|
|
|
