Ομιλία του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού κ. Γιώργου Δημοσθένους στο 4ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο των Εκπαιδευτικών Οργανώσεων ΟΕΛΜΕΚ-ΠΟΕΔ-ΟΛΤΕΚ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ με θέμα:«Σύγχρονο Ευρωπαϊκό Σχολείο: Εργαστήρι Κριτικής Σκέψης», στη Δημοσιογραφική Εστία
03/03/2012
Βασικός στόχος του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού παραμένει η αναδιαμόρφωση, ο εξορθολογισμός και ο εκσυγχρονισμός της Εκπαίδευσης, έτσι ώστε αυτή να ανταποκρίνεται στην αποστολή της στον 21ο αιώνα. Οφείλει να ικανοποιεί πολύ διαφορετικές από την εκπαίδευση του περασμένου αιώνα, ανάγκες.
Οι ραγδαίες κοινωνικοοικονομικές, τεχνολογικές και πολιτισμικές αλλαγές που χαρακτηρίζουν τη σημερινή εποχή, οι νέες αντιλήψεις για τη φύση της επιστημονικής γνώσης, οι σύγχρονες θεωρίες μάθησης και οι αντιλήψεις στον χώρο της παιδαγωγικής σχετικά με την οργάνωση της σχολικής γνώσης οδηγούν στον επαναπροσδιορισμό του ρόλου του σχολείου και στην αναθεώρηση του περιεχομένου και της οργάνωσής του. Οι σημαντικές εξελίξεις που χαρακτηρίζουν τους παραπάνω τομείς επιβάλλουν την αναπροσαρμογή των δομών της εκπαίδευσης, των σχολικών προγραμμάτων, των διδακτικών μεθόδων αλλά και της οργάνωσης του σχολικού χρόνου.
Μέσα από το εκπαιδευτικό μας σύστημα ευελπιστούμε στη διαμόρφωση του ενεργού, δημιουργικού και κριτικά σκεπτόμενου πολίτη που μπορεί να αποφασίζει, να δημιουργεί και να δίνει χαρά και ικανοποίηση μέσα από εναλλακτικές διαδρομές πορείας και ζωής και τελικά να μην πειθαναγκάζεται και να μη χειραγωγείται.
Στην κάθε τάξη υπάρχουν παιδιά όλων των ικανοτήτων. Τα παιδιά αυτά δέχονται επιρροές και πληροφορίες από πολλές πηγές εκτός του δασκάλου και των σχολικών βιβλίων. Συνεπώς το σχολικό περιβάλλον και η σχολική τάξη είναι έντονα διαφοροποιημένη και βρίθουν τεράστιων διαφορών και ανισοτήτων. Μέσα στην κάθε σχολική τάξη τέτοιες διαφορές διαπιστώνονται στις νοητικές ικανότητες, τα κίνητρα, τα ταλέντα, τα ενδιαφέροντα και τις φιλοδοξίες των παιδιών. Αυτή η τεράστια ποικιλία απαιτεί μεγάλες αλλαγές στην οργάνωση της σχολικής καθημερινότητας, της διδακτικής διαδικασίας, του υλικού και της δράσης του εκπαιδευτικού.
Η πορεία προς την παραγωγή γνώσης: Δεξιότητες και στάσεις
Η σύγχρονη κοινωνία της γνώσης απαιτεί από τους σημερινούς Ευρωπαίους πολίτες να κατέχουν δεξιότητες απόκτησης γνώσεων, ενημέρωσης και επικοινωνίας και να συμμετέχουν ενεργά στη λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να είναι σε θέση να συμβάλλουν θετικά και δημιουργικά στη γενικότερη διαμόρφωση των κοινωνικοοικονομικών και πολιτιστικών δεδομένων της σύγχρονης πραγματικότητας, να μπορούν να συμβιώνουν αρμονικά με τους άλλους, να αποδέχονται τη διαφορετικότητα, να συνεργάζονται και να είναι ενεργοί, υπεύθυνοι και δημοκρατικοί πολίτες. Ο ρυθμός των αλλαγών στα πνευματικά δημιουργήματα, η αύξηση της πληροφορίας, έχει φτάσει στο σημείο που να μην αρκεί πια μια μικρή μειοψηφία, αλλά να χρειάζεται να συμμετέχουν όλοι στην παραγωγή νέας γνώσης, πράγμα το οποίο συνεπάγεται την έμφαση στην καλλιέργεια των δεξιοτήτων και στάσεων του καθολικού ερευνητή.
Το σχολείο μας: Ένα εργαστήριο ανάπτυξης κριτικής σκέψης, δημιουργικότητας
και συνεργασίας
Η κριτική και δημιουργική σκέψη αποτελούν ανώτερες μορφές σκέψης. Η μεν κριτική σκέψη χαρακτηρίζεται ως πειθαρχική και κατευθυνόμενη σκέψη και η διδασκαλία της μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη εξειδικευμένων χαρακτηριστικών σκέψης όπως η καθαρότητα, η σαφήνεια, η ακρίβεια, η συνέπεια, η εμβάθυνση και η επάρκεια. Κριτική σκέψη δεν είναι μόνο η διατύπωση μιας κρίσης ή η λήψη μιας απόφασης αλλά και η παρακολούθηση της τροποποίησης της σκέψης και επιχειρηματολογίας των άλλων, αλλά και του ατόμου που τη διενεργεί και την αναστοχάζεται. Η κριτική σκέψη αίρει την υποκειμενικότητα και τις προκαταλήψεις, απαντά στις προκλήσεις των καιρών και λειτουργεί σε δίκαιες και δημοκρατικές κοινωνίες.
Η δημιουργική σκέψη χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία. Εμπεριέχει το στοιχείο του ρίσκου και αποτελεί σύνθεση των πληροφοριών και δεδομένων με μοναδικό τρόπο. Το άτομο εκπαιδεύεται να είναι δημιουργικό καλλιεργώντας μια κουλτούρα αποδοχής και εμπιστοσύνης των άλλων, καταργώντας τις όποιες κοινωνικές και πολιτιστικές διαφορές που υπάρχουν.
Το Δημοκρατικό και Ανθρώπινο σχολείο που οραματιζόμαστε θα σέβεται την απόλυτη αξιοπρέπεια των μαθητών/μαθητριών και θα παρέχει σε όλα τα παιδιά τη δυνατότητα επίτευξης όλων των στόχων της εκπαίδευσης, χωρίς εκπτώσεις στην ποσότητα και στην ποιότητα των μορφωτικών αγαθών.
Τα νέα αναλυτικά προγράμματα προσανατολίζονται:
· στην ανάπτυξη κομβικών ιδιοτήτων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων που απαιτούνται για την «κοινωνία της γνώσης» (21ος αιώνας),
· σε ένα επαρκές και συνεκτικό σώμα γνώσεων από όλες τις επιστήμες,
· στην ανάπτυξη στάσεων και συμπεριφορών που διακρίνουν τον δημοκρατικό πολίτη.
Οι κομβικές ιδιότητες, ικανότητες και δεξιότητες όπως η κριτική σκέψη, η συνεργασία και η δημιουργικότητα δεν μπορούν να διδαχθούν σε ένα παραδοσιακό μάθημα και δεν μαθαίνονται ατομικά από κάθε μαθητή/μαθήτρια. Αναπτύσσονται και καλλιεργούνται σε τάξεις και σχολεία που λειτουργούν ως «εργαστήριο ζωής/μάθησης». Στα σχολεία αυτά ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνει τις πρωτοβουλίες και τις παιδαγωγικές παρεμβάσεις που χρειάζονται για ποιοτική και αποτελεσματική διδασκαλία. Οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να διατυπώνουν προβλήματα και σε συνεργασία με τους συμμαθητές τους και τους εκπαιδευτικούς να αναζητούν και να βρίσκουν λύσεις.
Η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, της συνεργασίας και της δημιουργικότητας απαιτεί την αναδιοργάνωση του τρόπου οργάνωσης του μαθήματος, έτσι ώστε οι μαθητές/μαθήτριες να έχουν τη δυνατότητα της συνεργασίας, της αυτόνομης διερεύνησης και της προσωπικής κατάκτησης της γνώσης
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στο σύγχρονο ευρωπαϊκό σχολείο
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στο σύγχρονο ευρωπαϊκό σχολείο είναι διαφορετικός, πιο απαιτητικός και πιο σημαντικός από ό,τι ήταν στο παρελθόν. Από φορέας της γνώσης γίνεται ενορχηστρωτής και οργανωτής της μόρφωσης, της γνώσης και των δράσεων στην ευρύτερη σχολική μονάδα και στην τάξη. Συνυπάρχει και συγχνωτίζεται, διαλέγεται και διαβουλεύεται με πολλούς μέσα και έξω από το σχολείο. Κατευθύνει, ερμηνεύει, κρίνει και αυτονομεί τον μαθητή του στη μάθηση, την ερμηνεία και τη διατύπωση της κρίσης. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να κατέχει άριστα το αντικείμενό του, να το κατανοεί όχι ως το τελικό προϊόν αλλά ως το αποτέλεσμα μια αέναης διαδικασίας αναζήτησης με ορατό πεπερασμένο ορίζοντα. Να κατέχει δηλαδή ο ίδιος τα τελευταία πορίσματα της επιστήμης του, τις μεθοδολογικές αναζητήσεις των ομοτέχνων του. Να κατέχει τις γνώσεις και τις δεξιότητες που έρχονται από τις σύγχρονες επιστήμες της μάθησης. Να είναι σε θέση να διαγνώσει το μαθησιακό και πολιτιστικό προφίλ κάθε μαθητή, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του, τα ενδιαφέροντα και τις προσδοκίες του, τους φόβους αλλά και τις κλίσεις και τους προσανατολισμούς του εν γένει. Η ορθή διάγνωση θα οδηγήσει σε ένα ξεχωριστό πρόγραμμα διδασκαλίας με διαφοροποίησή της ως προς τα μέσα, τις ανάγκες, τους στόχους, τις δραστηριότητες, τον τρόπο αξιολόγησης αλλά και τα αποτελέσματα.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού προσφέρει προγράμματα και στηρίζει τη διά βίου μάθηση. Έχει θέσει ως βασικούς άξονες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης την ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων ώστε μέσα από ένα σαφές σχέδιο συνεχούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, να καταστεί εφικτή η επαγγελματική και προσωπική τους ανάπτυξη σε όλα τα στάδια της καριέρας.
Οι αλλαγές που αναμένονται στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού μας συστήματος θα είναι τόσο στο επίπεδο του σχεδιαζόμενου νέου τύπου σχολείου με τα πιο πάνω χαρακτηριστικά όσο και σε βιωματικές και συνεργατικές μεθόδους μάθησης, στην ευέλικτη και διαφοροποιημένη διδασκαλία, στην αξιολόγηση των μαθητών με σκοπό την ανατροφοδότηση και τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας της διδασκαλίας, στην έμφαση στην καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας μέσα από όλα τα μαθήματα αλλά και στην άριστη χρήση της κοινής νέας ελληνικής. Παράλληλα, η αναμενόμενη εισαγωγή νέου συστήματος αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών θα αναβαθμίσει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης και θα βελτιώσει την καθημερινότητα των εκπαιδευτικών. Τα νέα προγράμματα επιμόρφωσης όλων των βαθμίδων θα βοηθήσουν τους εκπαιδευτικούς να ανταποκριθούν με μεγαλύτερη ευχέρεια στους νέους ρόλους και τις ευθύνες τους. Η αλλαγή του συστήματος διορισμού στην εκπαίδευση θα διασφαλίζει την ισοπολιτεία και τη δικαιοσύνη στον διορισμό αλλά και την εισαγωγή των καλυτέρων στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Ατενίζουμε λοιπόν με αισιοδοξία το μέλλον γιατί οι προαναφερόμενες δράσεις και η εφαρμογή των Νέων Αναλυτικών προγραμμάτων θα επιφέρουν:
- Άνοδο της Κύπρου στις υψηλότερες θέσεις επιδόσεων στην Ευρώπη
- Αναγνώριση της χώρας μας σε διεθνές επίπεδο
- Αναβάθμιση των προοπτικών κάθε πολίτη
- Νέες προοπτικές της κυπριακής κοινωνίας (είσοδος στην κοινωνία της γνώσης, είσοδος και στην οικονομία της γνώσης)
- Διασφάλιση της ευημερίας και της κοινωνικής προόδου
