Αναφορές του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια, εκτός κειμένου, κατά τα εγκαίνια του Πολιτιστικού Κέντρου "Παύλος Λιασίδης", στη Λάρνακα χθες
09/09/2010
"Πρόσφυγες από την Αμμόχωστο, τη Λευκωσία, από όπου και αν καταγόμαστε, σας ευχαριστώ θερμότατα για τη συγκινητική πραγματικά συμπαράστασή σας στον αγώνα που διεξάγουμε για να τεθεί τέρμα στη μονιμότητα της διαίρεσης. Στόχος μας είναι να επανενώσουμε τον τόπο μας, να επανενώσουμε τον λαό μας στο πλαίσιο μιας λύσης, δίκαιης υπό τις περιστάσεις, η οποία θα δώσει τη δυνατότητα στον κόσμο να αναπνεύσει, να ανασάνει και στους Λυσιώτες και στις Λυσιώτισσες να επιστρέψουν στη Λύση και να κάνουν έργα μεγαλύτερα από αυτά τα οποία έχουν κάνει στην προσφυγιά.
Θέλω να σας συγχαρώ θερμά για την πολυποίκιλη δραστηριότητα του Δήμου Λύσης. Ξέρετε ότι στο πρόσωπό μου έχετε ένα θερμό συνεργάτη και υποστηρικτή και αυτή η συνεργασία και η υποστήριξη θα συνεχιστεί ως το τέλος και στη Λύση.
Τα έργα των μεγάλων μας ποιητών, του Λιασίδη, του Λιπέρτη και πολλών άλλων πρέπει να γίνουν και κτήμα των παιδιών μας. Διότι, όσο πάμε οι νέες γενιές θα έλεγα ότι, σε ένα σημαντικό βαθμό, φθείρουν και την νεοελληνική γλώσσα χωρίς να το καταλαβαίνουν. Πολύ περισσότερο δεν γίνονται γνώστες της διαλέκτου μας. Πολλές φορές χρησιμοποιώ και λέξεις και φράσεις επίτηδες μπροστά σε ξένους και μου λένε τί είναι αυτό Πρόεδρε, τί είναι τούτο φίλε, τί είναι τούτο σύντροφε και πρέπει να εξηγήσω τι είναι τούτο.
Αρα όλοι μας χρειάζεται να βάλουμε το χέρι μας να διαιωνιστεί η ομορφιά της κυπριακής διαλέκτου χωρίς να παραμελούμε τη σύγχρονη νεοελληνική γλώσσα, η οποία και αυτή χρειάζεται μέριμνα, διότι δυστυχώς ο εισαγόμενος σύγχρονος τρόπος ζωής πληγώνει και τη γλώσσα. Η δε κυπριακή διάλεκτος έχει τις ρίζες της σε Ομηρικά πράγματα και, κατά συνέπεια, φαίνεται πόσο βαθιά ριζωμένος είναι και ο ελληνισμός εδώ.
Την ίδια ώρα πρέπει να κατανοήσουμε ότι και οι Τουρκοκύπριοι, που είναι μισό αιώνα και πάνω εδώ, έχουν και εκείνοι τα δικαιώματά τους, έχουν και εκείνοι τη γλώσσα τους, έχουν και εκείνοι τις παραδόσεις τους, αλλά και πολλές κοινές παραδόσεις. Σήμερα είχα συνάντηση με τον κ. Ερογλου, αύριο οι Τουρκοκύπριοι έχουν Μπαϊράμι και του υπενθύμισα ότι, μερικές δεκαετίες πριν, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι γιόρταζαν μαζί Μπαϊράμι και Λαμπρή και το παραδέχθηκε. Και προσβλέπω του λέω σε εκείνη την ώρα που μαζί θα ξαναγιορτάσουμε και θα διασκεδάσουμε σε μια επανενωμένη Κύπρο και το Μπαϊράμι και τη Λαμπρή.
Συμφωνώ με όσα έχεις αναφέρει αγαπητέ μου Δήμαρχε (Λύσης) για την ανάγκη ενότητας και εξεύρεσης κοινής γλώσσας στο εσωτερικό μέτωπο, γιατί αυτό το έχουμε ανάγκη τώρα όσο ποτέ άλλοτε, πριν είναι αργά. Διότι πρέπει να γρηγορούμε. Τα τετελεσμένα βαθαίνουν, πολλαπλασιάζονται και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνουν δρόμος χωρίς επιστροφή. Είναι μια έκκληση, μια παράκληση αν θέλετε και εγώ σας λέω ότι δεν θα φεισθώ κόπων και μόχθων, μέχρι να εξαντληθούν όλες μου οι δυνάμεις, θα παλεύω για να πετύχουμε αυτό τον ευγενικό, τον ωραίο στόχο της επανένωσης της πατρίδας και του λαού μας".
