Επικήδειος λόγος της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κας Σωτηρούλας Χαραλάμπους στην κηδεία των λειψάνων του αγνοουμένου του 1974, έφεδρου στρατιώτη Στέλιου Ελευθερίου του 226 Τ.Π., στην Αραδίππου
08/08/2010
Είναι με συγκίνηση, κατάνυξη και δέος που βρισκόμαστε σήμερα στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Λουκά, εδώ στην Αραδίππου, για να απευθύνουμε, έστω και αργοπορημένα, το ύστατο χαίρε στον Στέλιο Ελευθερίου. Κλήρος, πολιτεία και λαός, κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά στη θυσία του και με βαρύ το αίσθημα χρέους, στεκόμαστε δίπλα στα ιερά του λείψανα και του εναποθέτουμε το στεφάνι της αιώνιας τιμής, της δόξας και του θαυμασμού για το απαράμιλλο θάρρος, την αυταπάρνηση και τη γενναιότητα που επέδειξε το ηρωικό παλικάρι στο κάλεσμα για την προάσπιση της ελευθερίας του νησιού μας.
Για ακόμη μια φορά, οι μνήμες επιστρέφουν στις αποφράδες εκείνες ημέρες του 1974, που οι προδότες του τόπου μας με το ειδεχθές έγκλημά τους, προκάλεσαν τη μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία της πατρίδας μας, σκόρπισαν στον τόπο μας την καταστροφή και έντυσαν στα μαύρα τον κυπριακό λαό που συνεχίζει, 36 χρόνια μετά, να μετρά με ανείπωτο πόνο τις πληγές του και εξακολουθεί να θάβει τους νεκρούς ήρωές του.
Σήμερα κηδεύουμε τα λείψανα ενός νέου από τα Λιβάδια Λάρνακας που από το 1974 αγνοείτο η τύχη του. Το 2007 ανευρέθηκαν τα οστά του Στέλιου σε ομαδικό τάφο σε περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Αγιά. Σήμερα ζούμε ξανά ολοζώντανη την τραγωδία του 1974 και την τραγική ιστορία του Στέλιου, ο οποίος ρίχτηκε με αυταπάρνηση, θάρρος και γενναιότητα στην πρώτη γραμμή του άνισου αγώνα και θυσιάστηκε προασπιζόμενος την ελευθερία και την ανεξαρτησία της μικρής μας Κύπρου.
Ο Στέλιος Ελευθερίου γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1949 στα Λιβάδια Λάρνακας. Παιδί του Ελευθέριου και της Αναστασίας, σύζυγος της Ελένης Μάρκου Νικολάου και πατέρας της Αναστασίας και του Μάρκου, δεν δίστασε καθόλου να δηλώσει «παρών» στη γενική επιστράτευση της 20ής Ιουλίου 1974 κατά του Τούρκου εισβολέα και να καταταγεί έφεδρος στρατιώτης στο 226 Τάγμα Πεζικού, έδρα του οποίου ήταν η Λάρνακα.
Ακολουθώντας οδηγίες, ο Στέλιος μαζί με το Τάγμα του, επάνδρωσε θέσεις έξω από το Παλαίκυθρο. Στις 14 Αυγούστου 1974 με την εκδήλωση της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, το 226 Τάγμα Πεζικού πήρε εντολή και μετακινήθηκε σε περιοχή του Τραχωνίου Κυθρέας για να ενισχύσει τις αμυντικές θέσεις των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή του Τραχωνίου Κυθρέας – Μίας Μηλιάς.
Ο Στέλιος, μαζί με δύο ακόμη συμπολεμιστές του, πήραν οδηγίες να επανδρώσουν φυλάκιο σε οικία του χωριού Τραχώνι, η οποία βρισκόταν πλησίον της κύριας οδού Λευκωσίας – Αμμοχώστου.
Την ίδια μέρα, οι δυνάμεις των εισβολέων υποστηριζόμενες από μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης, αλλά και από την τουρκική πολεμική αεροπορία, κατόρθωσαν να διασπάσουν τις αμυντικές γραμμές της Εθνικής Φρουράς στη Μια Μηλιά. Στη συνέχεια, οι τουρκικές δυνάμεις κατευθύνθηκαν και προς την περιοχή Τραχωνίου Κυθρέας – Παλαίκυθρου όπου αμύνετο το 226 Τάγμα Πεζικού.
Ακολούθησαν σκληρές μάχες και λόγω της υπεροπλίας των τουρκικών δυνάμεων δόθηκε διαταγή στο 226 Τάγμα Πεζικού για οπισθοχώρηση και ανασύνταξη. Κατά την οπισθοχώρηση, ο Στέλιος μαζί με ένα συμπολεμιστή του ακολούθησαν πορεία προς το Παλαίκυθρο. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ολόκληρη η περιοχή καταλήφθηκε από τα στρατεύματα κατοχής. Έκτοτε ο Στέλιος δεν έδωσε σημεία ζωής και η τύχη του αγνοείτο μέχρι πρότινος.
Σήμερα, η κηδεία των λειψάνων του ήρωα, τα οποία ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA στο πλαίσιο του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων Κύπρου, θέτει τέλος στο μαρτύριο και τον ανείπωτο πόνο της προσμονής και της αβεβαιότητας, τον οποίο για 36 ολόκληρα χρόνια βίωσαν η οικογένεια, οι συγγενείς και οι φίλοι του Στέλιου.
Η ταυτοποίηση των λειψάνων και η κήδευσή τους σύμφωνα με τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας σε καμιά περίπτωση δεν επιλύει το ζήτημα της πλήρους διαλεύκανσης των συνθηκών υπό τις οποίες οι συμπατριώτες μας έχασαν τη ζωή τους. Σήμερα, στην κηδεία του Στέλιου ανανεώνουμε τη δέσμευσή μας προς τους συγγενείς όλων των αγνοουμένων της Κύπρου, ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση θα συνεχίσει να στηρίζει με κάθε τρόπο το έργο της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων και να διευκολύνει τη διαδικασία των εκταφών.
Ταυτόχρονα, σταθερή είναι η απαίτησή μας να διαλευκανθούν πλήρως οι συνθήκες εξαφάνισης όλων των αγνοουμένων μας.
Για 36 χρόνια τώρα, είμαστε προσηλωμένοι και αγωνιζόμαστε για την ειρηνική επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Αγωνιζόμαστε για λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό, θα απαλλάσσει την Κύπρο από τα ξένα στρατεύματα και τις ξένες εξαρτήσεις και θα αποκαθιστά και θα διασφαλίζει τα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων. Λύση λειτουργική και βιώσιμη, η οποία θα επανενώνει τον λαό, τον τόπο, τους θεσμούς και την οικονομία στο πλαίσιο της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με ένα κράτος που θα έχει μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική ισότητα όπως αυτή έχει ερμηνευθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Με επίγνωση των δυσκολιών δεσμευόμαστε να δώσουμε τον αγώνα αυτό μέχρι τέλους με όλες μας τις δυνάμεις. Με προσήλωση στις αρχές λύσης του κυπριακού προβλήματος όπως αυτές έχουν καταγραφεί στα Ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979, με συνέπεια στις αρχές του διεθνούς δικαίου και τις αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες εδράζεται η ΕΕ της οποίας η Κύπρος είναι μέλος.
Στην βάση αυτού του πλαισίου, με ολοκληρωμένη στρατηγική και τακτική, ο Πρόεδρος Χριστόφιας διεκδίκησε και πέτυχε ότι η ιδιοκτησία της διαδικασίας των συνομιλιών ανήκει στους Κυπρίους και την αποδοχή από τη διεθνή κοινότητα ότι η όλη διαδικασία δεν θα διέπεται από αυστηρά χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησία.
Οι προτάσεις που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει καταθέσει μέχρι σήμερα στο τραπέζι των συνομιλιών είναι προτάσεις ρεαλιστικές και δημιουργικές, οι οποίες δεν αλλοιώνουν τις αρχές λύσεις του Κυπριακού και υποβοηθούν τον στόχο μιας κοινά συμφωνημένης λύσης, η οποία να εκφράζει τις ανησυχίες και τα συμφέροντα των Κυπρίων. Οι πρόσφατες προτάσεις που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει υποβάλει δίνουν τη δυνατότητα για νέα ώθηση στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων ενώ, ταυτόχρονα, απαντούν στα ζητήματα του ανοίγματος της Αμμοχώστου και της λειτουργίας του λιμανιού της πόλης.
Τώρα είναι η ώρα η Τουρκία να αποδείξει στην πράξη ότι θέλει λύση. Η επικοινωνιακή φιλολογία που χρησιμοποιεί η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία για λύση μέχρι το τέλος του χρόνου θα παραμείνει χωρίς αντίκρισμα αν στο τραπέζι το συνομιλιών η στάση τους είναι αρνητική και αδιάλλακτη. Τώρα είναι ακριβώς η ώρα που ο διεθνής παράγοντας οφείλει να ζητήσει από την τουρκοκυπριακή και την τουρκική πλευρά να κάνουν τα απαραίτητα και ουσιαστικά βήματα ώστε να προχωρήσει η διαδικασία προς την κατεύθυνση της λύσης.
Η τωρινή συγκυρία υπογραμμίζει την ανάγκη για ενότητα, συναίνεση, συναντίληψη και αλληλεγγύη στο εσωτερικό μέτωπο. Η κάθε πολιτική δύναμη δικαιούται να έχει τις θέσεις και τις απόψεις της. Χρειάζεται, όμως, να υπάρχει μια ελάχιστη συναντίληψη και κοινή δράση. Οι πρόσφατες προτάσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας μπορούν να αποτελέσουν το εφαλτήριο για αυτήν την ελάχιστη ενότητα.
Υποκλινόμαστε με σεβασμό στη θυσία του Στέλιου Ελευθερίου, που αποτελεί για εμάς εγερτήριο καθήκοντος προς τη μικρή μας πατρίδα. Το χρέος προς τους νεκρούς μας είναι η υπόμνηση της ευθύνης μας να επανενώσουμε τον τόπο μας και να τον απαλλάξουμε από την κατοχή. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι την τελική δικαίωση για να δώσουμε στις νέες γενιές μια Κύπρο της ειρήνης και της ασφάλειας, μια Κύπρο όπου όλοι της οι κάτοικοι θα μπορούν να ζουν με ευημερία, ειρηνικά και αδελφωμένα.
Ο τάφος του ήρωα στο Κοιμητήριο Αραδίππου, θα αποτελεί, από τώρα και στο εξής, ιερό προσκύνημα όπου θα εναποθέτουμε τα λουλούδια της ευγνωμοσύνης, του θαυμασμού και της αγάπης μας.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του Στέλιου Ελευθερίου. Και η ηρωική του θυσία, φωτεινός φάρος που θα φωτίζει τα βήματά μας προς τη δικαίωση των αγώνων μας για ελευθερία και επανένωση του λαού και του τόπου μας.
