Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος κ. Δημήτρη Ηλιάδη στο μνημόσυνο πεσόντων Περιστερωνοπηγής
01/05/2010
Διπλό καθήκον μας συγκεντρώνει σήμερα εδώ, στην προσφυγιά, μακριά από την γενέθλια γη, στον ιερό ναό της Αγίας Θέκλης στο συνοικισμό Αγίων Αναργύρων. Πρώτα για να γιορτάσουμε τη χάρη του Αγίου Παναρέτου που ήπιε το νερό και πότισε και κείνος με τον ιδρώτα του τη γη της Περιστερωνοπηγής. Γιορτάζοντας τον άγιο τους οι πρόσφυγες της Περιστερωνοπηγής εμπνέονται από το παράδειγμα του ενάρετου βίου του, ενδυναμώνουν τη θρησκευτική τους πίστη και μαζί με αυτήν την πίστη στο δίκαιο αγώνα μας για μια ελεύθερη και ενωμένη πατρίδα.
Δίπλα στο θρησκευτικό αυτό καθήκον, βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να επιτελέσουμε και ένα άλλο, εθνικό καθήκον, να τιμήσουμε αυτούς που έπεσαν ηρωικά κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής του 1974. Αναπόφευκτα φέρνουμε στην μνήμη μας τις τραγικές εκείνες μέρες του μαύρου Ιούλη και Αυγούστου του ‘74 που βύθισαν την Κύπρο στον πόνο και το ξεριζωμό, που αφάνισαν νέους και γέρους, παιδιά και γυναίκες, που έφεραν την προσφυγιά και τη διχοτόμηση που αποτελεί μέχρι σήμερα μια μόνιμη απειλή για τη φυσική και την εθνική μας επιβίωση.
Όπου και να αγγίξεις τη μνήμη για κείνες τις τραγικές μέρες, πονεί. Και πονεί πιο πολύ γιατί πριν από την τραγωδία προηγήθηκε η προδοσία. Πριν από την τουρκική εισβολή και κατοχή υπήρξε το προδοτικό πραξικόπημα που έδωσε το πρόσχημα στην Τουρκία να υλοποιήσει το από πολλού προγραμματισμένο σχέδιο να διχοτομήσει την Κύπρο, ως προστάδιο για να προχωρήσει αργότερα στον πλήρη στρατηγικό έλεγχο του νησιού.
Όπως και τόσα άλλα χωριά της Κύπρου, η φιλειρηνική κοινότητα της Περιστερωνοπηγής έζησε τη λαίλαπα του τουρκικού Αττίλα και τη βαρβαρότητα του πολέμου. Στη δεύτερη φάση της εισβολής, γύρω στον Δεκαπενταύγουστο, οι κάτοικοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τη γη τους με την ελπίδα ότι ο αποχωρισμός θα ήταν σύντομος και παροδικός. Τα άρματα του Αττίλα εγκλωβίζουν κάποιους άλλους κατοίκους και ακολουθείται το γνωστό σενάριο της φρίκης: Εν ψυχρώ δολοφονίες, βασανισμοί, εκτοπισμοί. Μαζί με τόσες άλλες χιλιάδες συμπατριωτών μας, οι νοικοκύρηδες της Περιστερωνοπηγής γίνονται ξαφνικά πρόσφυγες στον τόπο τους, σε αντίσκηνα και παραπήγματα, ή φιλοξενούνται σε συγγενείς και φίλους. Αυτοί που μέχρι χθες διαφέντευαν την μοίρα τους με τη δουλειά και το μόχθο τους, έγιναν ξαφνικά απόκληροι της τύχης. Αυτοί που ανάσταιναν παιδιά για να τα δώσουν με περηφάνια στην κοινωνία, είδαν ξαφνικά το μαύρο σίφουνα του πολέμου να τους τα παίρνει.
Μαζί με τόσες χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους η Περιστερωνοπηγή αναζητά και μετρά τον χαμό και των δικών της παιδιών. Στους ηρωικά πεσόντες κατά την τουρκική εισβολή καταγράφει και τιμά τον Δημήτρη Βρακά και το Γιαννάκη Θεοδώρου. Άλλα δέκα παιδιά της μπαίνουν στο βασανιστικό κατάλογο των νεκρών. Δεκαοκτώ είναι αγνοούμενοι ενώ άλλοι έξι αιχμαλωτίστηκαν. Η Περιστερωνοπηγή έδωσε και κείνη το μερτικό της στις θυσίες που απαιτούνται για να κρατηθεί ο τόπος λεύτερος και περήφανος.
Θυμούμαστε σήμερα και τιμούμε τα παιδιά της Περιστερωνοπηγής που έδωσαν τη ζωή τους ως φόρο τιμής προς την πατρίδα. Συνειδητοποιούμε το μέγεθος της θυσίας τους για να φανούμε αντάξιοι της μεγάλης τους προσφοράς. Αναλογιζόμαστε τις υπέρτατες αξίες για τις οποίες έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν και να ανανεώνουμε τη δέσμευση ότι θα πράξουμε κάθε τι το δυνατόν ώστε η θυσία τους να δικαιωθεί.
Το καλύτερο μνημόσυνο προς τους ηρωικούς νεκρούς μας είναι να αγωνιστούμε για μια Κύπρο ελεύθερη και επανενωμένη και να εξασφαλίσουμε συνθήκες μόνιμης ειρήνης και ευημερίας για όλους τους κατοίκους της πατρίδας μας. Να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας δεν θα ζήσουν τον όλεθρο του πολέμου. Ότι οι μελλοντικές γενιές θα ζήσουν ειρηνικά και με ευημερία σ’ ένα τόπο που δεν θα τον πληγώνουν συρματοπλέγματα. Όλα αυτά περνούν μέσα από την ανατροπή της κατοχής και την αποτροπή της διχοτόμησης που οδηγεί στην τουρκοποίηση της Κύπρου. Στόχος μας είναι η επανένωση του εδάφους και του λαού, των θεσμών και της οικονομίας, η κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών όλων των κατοίκων της Κύπρου.
Ο διάλογος που διεξάγεται υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, χωρίς ξένες παρεμβάσεις, είναι η μέθοδος για να φτάσουμε σ΄ έναν έντιμο και βιώσιμο συμβιβασμό. Η δική μας πλευράς μετέχει σ’ αυτό το διάλογο με πολιτική βούληση και συναίσθηση ευθύνης για να φτάσουμε σε θετικό αποτέλεσμα. Με προσήλωση στις αρχές , έχουμε πείσει όλους διεθνώς για την ειλικρίνεια μας να φτάσουμε σ’ ένα αποτέλεσμα που θα ικανοποιεί τα συμφέροντα όλων των Κυπρίων.
Η βάση των διακοινοτικών συνομιλιών είναι δεδομένη και έχει συμφωνηθεί ανάμεσα στις δύο πλευρές. Έχει επιβεβαιωθεί σε σωρεία αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και την υπαγορεύουν οι αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία είμαστε ισότιμα μέλη. Βάση και πλαίσιο των συνομιλιών είναι η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα. Είναι ξεκάθαρο ότι μιλάμε για ένα και μοναδικό κράτος με δημοκρατικές αρχές και με κατοχυρωμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες για όλους τους κατοίκους της πατρίδας μας.
Η αλλαγή στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων μας ανησυχεί. Οι πάγιες διαιρετικές απόψεις του κ. Έρογλου δικαιολογούν τις επιφυλάξεις που εκφράστηκαν στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Γι αυτό η διεθνής κοινότητα έχει υποχρέωση να παρέμβει για να επιβεβαιωθεί η συμφωνημένη βάση των συνομιλιών και να ασκήσει όλη την επιρροή της στην Τουρκία ώστε να περάσει από την ρητορική καλών προθέσεων σε πράξεις που να αποδεικνύουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις πραγματικές της προθέσεις. Εκεί θα κριθεί η Τουρκία, και όχι στα λόγια.
Σ’ αυτή τη δύσκολη προσπάθεια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει την ανάγκη της στήριξης όλων. Κανενός οι ώμοι δεν είναι τόσο δυνατοί ώστε να σηκώσει μόνος του το βάρος της επίλυσης του Κυπριακού. Χρειάζεται η συμπόρευση των πολιτικών δυνάμεων και ο συντονισμός της δράσης μας για να αποτρέψουμε δυσμενείς εξελίξεις που διαφαίνονται στον ορίζοντα και να τις μετατρέψουμε σε ελπιδοφόρα προοπτική. Χρειάζεται να μετατρέψουμε τη λέξη «ενότητα» σε βίωμα και πράξη, γιατί χωρίς αυτήν τίποτε δεν μπορεί να επιτευχθεί. Με συνεννόηση και συντονισμό της δράσης μας να φτάσουμε στον κοινό μας στόχο, που είναι η ελευθερία και η επανένωση της πατρίδας μας.
Η κοινότητα της Περιστερωνοπηγής δικαίως είναι περήφανη για τα παιδιά της. Για όλους εκείνους που αναλώθηκαν στον ειρηνικό στίβο μοχθώντας για την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του χωριού τους. Για όλους εκείνους που κράτησαν τις παραδόσεις συντηρώντας έτσι την εθνική μας ταυτότητα. Για κείνους που την έκαναν περήφανη με τη διακεκριμένη δραστηριότητα τους στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Το προσφυγικό σωματείο «Ένωση Περιστερονοπηγιωτών» προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή αυτή την παράδοση λειτουργώντας ως συνεκτικός κρίκος μεταξύ των κατοίκων μέχρι την ποθητή ώρα της επιστροφής.
Τιμώντας σήμερα τους ηρωικά πεσόντες της Περιστερωνοπηγής, όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της Κύπρου, ανανεώνουμε την υπόσχεση μας ότι θα συνεχίσουμε την προσπάθεια μέχρις ότου καταργήσουμε τη διχοτόμηση και όλοι μαζί οι Κύπριοι, αφήνοντας πίσω μας το πικρό παρελθόν, να ζήσουμε σε μια πατρίδα ελεύθερη και ειρηνική, ευρωπαϊκή και δημοκρατική. Το χρωστάμε σ΄ αυτούς που έφυγαν. Το χρωστάμε στις γενιές που έρχονται.
