NEWS AGENCY-VOULI.NET-HELLAS AND CYPRUS NEWS
Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Λουκά Λουκά στο μνημόσυνο του ήρωα-ποιητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη, στην Πάφο
14/03/2010 Βρισκόμαστε σήμερα εδώ με την ευκαιρία των «Ευαγορείων» που για 49η συνεχή χρονιά διοργανώνει ο Σύλλογος «Ευαγόρας Παλληκαρίδης» Πάφου. Εκδήλωση η οποία έχει καταστεί θεσμός που σκοπό έχει να διατηρήσει άσβεστη τη μνήμη και να τιμά τη θυσία του ήρωα μαθητή και ποιητή, Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Για τη δράση του αυτή, αλλά και άλλες που στοχεύουν στην υγιή απασχόληση και έκφραση των νέων μας, συγχαίρω θερμά το Σύλλογο. Ο μικρότερος από τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, γεννήθηκε στην Τσάδα το Φεβρουάριο του 1938. Ένας ρομαντικός κι ευαίσθητος ποιητής και μαχητής, άφησε τη τελευταία του πνοή στην αγχόνη, για τη λευτεριά. Στην προσωπικότητα του εθνομάρτυρα Ευαγόρα Παλληκαρίδη συμπυκνώνεται ό,τι τιμιότερο και αγιότερο έχει να επιδείξει ο τετράχρονος επικός απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ. Στα 15 του δημοσιεύει το πρώτο του ποίημα σε κυπριακή εφημερίδα. Ακολουθούν πολλά ακόμη πατριωτικά, λυρικά, ερωτικά ποιήματα. Η εφηβική ψυχή του είναι γεμάτη από αγάπη για την Ελλάδα. Στην εφηβική ψυχή του καίει η φλόγα για αγώνα, για λευτεριά. Ως μαθητής του Γυμνασίου από το 1950, έζησε έντονα τους δύσκολους καιρούς που διερχόταν η Κύπρος στην προσπάθειά της να κρατήσει το λάβαρο της ελευθερίας ψηλά, ζώντας κάτω από τον ζυγό του Άγγλου κατακτητή. Στα 15 του χρόνια ο Ευαγόρας γίνεται λαμπαδηφόρος του αγώνα. Μέχρι τότε εξωτερίκευε την αγωνιστικότητά του με στίχους. Πριν ακόμα ενταχθεί στις τάξεις της ΕΟΚΑ, αναπτύσσει ενεργό δράση κατά των Άγγλων ως πρωτοπόρος σε διαδηλώσεις και μυστικές επιχειρήσεις. Παραμονή της στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ αναρριχάται με απαράμιλλο θάρρος στον ιστό του Ιακώβειου Γυμνασίου Πάφου και ξεσκίζει τη σημαία των κατακτητών. Η ενέργειά του αυτή οδήγησε σε περαιτέρω διαδηλώσεις που είχαν ως αποτέλεσμα τη ματαίωση των εορτασμών. Ήταν η υπογραφή της πρώτης επαναστατικής του πράξης. Με τη δυναμική και γοητευτική του προσωπικότητα ενέπνεε τους συμμαθητές του, τους συμπολίτες του, τους συναγωνιστές του και, στο τέλος, τον κυπριακό λαό. Ο αγώνας και η δράση του ήταν πολύμορφοι, οι προβληματισμοί του ολοζώντανοι, και η ψυχή του έφηβου Ευαγόρα ξεχείλιζε από το πάθος για δικαιοσύνη και ελευθερία. Στις 19 Νοεμβρίου 1955, οργανωμένος πια μαχητής της ΕΟΚΑ, συλλαμβάνεται και οδηγείται στο δικαστήριο με την κατηγορία της συμμετοχής σε παράνομη οχλαγωγία. Αρνείται την κατηγορία και η δίκη του αναβάλλεται για τις 6 Δεκεμβρίου. Στις 4 Δεκεμβρίου δηλώνει στον πατέρα του πως προκειμένου να βρεθεί στη φυλακή, θα πάει στο βουνό να συνεχίσει τον αγώνα. Της φυλακής δεν τα σηκώνω εγώ τα βάρη γι’ αυτό θα φύγω για βουνά και ρεματιές. Να ΄χω τη νύχτα Συντροφιά μου το φεγγάρι και την ημέρα να μιλώ με τις ιτιές. Στη συνέχεια αφήνει στο σχολείο του το περίφημο τραγούδι για τη λευτεριά, προς τους συμμαθητές και τους καθηγητές του. Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια να βρω τα σκαλοπάτια που παν' στη Λευτεριά… Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης είναι, πλέον, αντάρτης. Αγωνίζεται με σθένος και παραδειγματική αυτοθυσία μαζί με άλλα παλικάρια, είναι πάντα ο πρωτοπόρος και θαρραλέος μπροστάρης, γι’ αυτό ξεχωρίζει και χρήζεται υπαρχηγός της αντάρτικης ομάδας. Τα αλλεπάλληλα χτυπήματα κάνουν τον εχθρό να παραπαίει. Αρχίζουν οι πρώτοι απαγχονισμοί. Στις 19 Δεκεμβρίου 1956, ο ανυπότακτος Ευαγόρας συλλαμβάνεται και υποβάλλεται σε φρικτά βασανιστήρια. «Ό,τι έκαμα, το έκαμα ως Έλλην Κύπριος, όστις ζητεί ελευθερίαν, τίποτε άλλο», δηλώνει λιτά και παλικαρίσια κατά τη διάρκεια της δίκης-παρωδίας στις 25 Φεβρουαρίου 1957 ενώπιον του δικαστηρίου, όπου καταδικάζεται σε θάνατο διά απαγχονισμού. Της καταδίκης ακολούθησαν πολλές διαμαρτυρίες τόσο από την Κύπρο όσο και από το εξωτερικό. Εις μάτην έγινε αίτηση χάριτος προς τη Βασίλισσα των Άγγλων κατακτητών, στον Χάρτιγκ και την αγγλική διπλωματία. Στις δύο εβδομάδες που μεσολάβησαν μέχρι τον απαγχονισμό του, εντυπωσίασε τους πάντες με την εγκαρτέρησή του, την αταλάντευτη πίστη του στο σκοπό για τον οποίο θα έδινε τη ζωή του και την ηθική ενίσχυση που πρόσφερε στους δικούς του και στους συγκρατούμενούς του. Στις 14 Μαρτίου 1957 ο Ευαγόρας αφήνει την τελευταία του πνοή τραγουδώντας για την Κύπρο, τη λευτεριά, την Ελλάδα. Η ψυχή του ατρόμητου παλικαριού, του ευαίσθητου ποιητή της ελευθερίας, πέταξε στους λεύτερους ουρανούς της αθανασίας. Ο χείμαρρος "Βαγορής" ακολούθησε τη μοιραία του πορεία προς την ελευθερία και την αθανασία. «Ορκίσθηκα να πεθάνω για την Πατρίδα μου κι ετήρησα τον όρκο μου». Πόσοι, αλήθεια, κάνουν τα γραπτά τους πράξη; Ο αμούστακος νέος ήταν ο νεαρότερος, αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής, που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους. Η χαρά όμως της απελευθέρωσης και της δικαίωσης των αγώνων του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και των άλλων αγωνιστών σύντομα και αναπάντεχα διακόπηκε. Δεκατέσσερα χρόνια μετά την ανεξαρτησία, η προδοσία και ο διχασμός οδήγησαν στο πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, που μοίρασε τη μικρή μας πατρίδα στα δύο, έφερε στη χώρα και το λαό μας τον πόνο, την προσφυγιά, τους αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους. Αυτές τις πληγές αγωνιζόμαστε να θεραπεύσουμε και να επιτύχουμε τη λύτρωση και τη δικαίωση μέσα από την επανένωση της πατρίδας μας. Η επίλυση του προβλήματος της συνεχιζόμενης εισβολής και κατοχής αποτελεί πρώτιστης σημασίας αποστολή της Κυβέρνησής μας. Είναι γι’ αυτό που ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αγωνίζεται με αποφασιστικότητα και προσήλωση στο στόχο της λύσης που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό, θα απαλλάσσει την Κύπρο από ξένες εξαρτήσεις και θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων. Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, που ο Πρόεδρος Χριστόφιας καταβάλλει μια ειλικρινή προσπάθεια για επανένωση της πατρίδας μας, οφείλουμε όλοι, κόμματα και λαός, να ενωθούμε ενισχύοντας την προσπάθειά του. Οι θυσίες των παιδιών του λαού μας για την ελευθερία και τη δημοκρατία θα δικαιωθούν πλήρως, αν τελικά καταφέρουμε με τους αγώνες και τις προσπάθειές μας να λύσουμε το πρόβλημα που ταλαιπωρεί την πατρίδα και το λαό μας εδώ και 36 χρόνια. Μάρτυρας του αγώνα των Ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, το διαχρονικό σύμβολο κάθε καταπιεζόμενου λαού που με συγκίνηση και δέος τιμούμε σήμερα, ας γίνει σύμβολο του αγώνα μας και η θύμησή του ας γίνει φάρος ήθους, πατριωτισμού, ενότητας και αγωνιστικότητας για τις επερχόμενες γενεές. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
