Ομιλία του Επιτρόπου Προεδρίας κ. Φώτη Φωτίου στα αποκαλυπτήρια
της
προτομής του ήρωα του 1974 Στέφανου Κυριάκου
Είναι με ιδιαίτερο σεβασμό, αλλά και με βαθειά συναίσθηση του χρέους μας
προς την πατρίδα να φανούμε αντάξιοι της θυσίας των ηρώων και μαρτύρων μας, που
βρισκόμαστε σήμερα στον ιερό αυτό χώρο για τα αποκαλυπτήρια της προτομής του
λεβεντονιού της Πέγειας Στέφανου Κυριάκου.
Υποκλινόμαστε ευλαβικά και με δέος στη θυσία του. Αγωνίστηκε και έπεσε
υπέρ βωμών και εστιών για την Κυπριακή ελευθερία και έγραψε με ανεξίτηλα
γράμματα το όνομα του στο Πάνθεο των Αθανάτων.
Πολλά παλληκάρια της κήδεψε η πατρίδα μας σαν αποτέλεσμα της προδοσίας
και της καταστροφής του 1974. Το άφρον πραξικόπημα και η εισβολή του Αττίλα, το
μαύρο εκείνο καλοκαίρι, σημάδεψαν για πάντα την ιστορία και την πορεία μας.
Οι νεκροί, οι αγνοούμενοι, οι ηρωικοί μας εγκλωβισμένοι, οι χιλιάδες
συμπατριώτες μας που έγιναν πρόσφυγες στη δική τους πατρίδα, τα καταπατημένα από
τον βάρβαρο Αττίλα ιερά και όσια μας, η λεηλασία, ο εποικισμός και η
συνεχιζόμενη κατοχή του 37.5% του εδάφους μας, συνθέτουν με δραματικό τρόπο το
θλιβερό σκηνικό όσων επέφερε το διπλό έγκλημα κατά της Κύπρου το μαύρο καλοκαίρι
του 1974.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, δεν πρέπει να λησμονούμε. Αλλά να αγωνιζόμαστε
σθεναρά και με αποφασιστικότητα για τη δικαίωση της θυσίας των τόσων και τόσων
παλληκαριών μας που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι ή μαρτύρησαν στα χέρια του Αττίλα.
Έχουμε υποχρέωση και οφειλή απέναντι στην ιστορία και τις επερχόμενες
γενεές να τιμούμε όλους τους ήρωές μας που έπεσαν υπερασπιζόμενοι το πάτριο
έδαφος, την τιμή και αξιοπρέπεια του έθνους, την ανεξαρτησία και εδαφική
ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αψηφώντας τον κίνδυνο του θανάτου.
Με την ιδιότητα του ολμιστή, ο Στέφανος υπηρετούσε τότε στο 120 ΛΒΟ
(Λόχος Βαρέων Όπλων) που είχε ως έδρα την Λακατάμεια. Κατόπιν οδηγιών, με την
εκδήλωση της Τουρκικής εισβολής, κίνησε με τους συμπολεμιστές του να
υπερασπιστούν τα ακρογιάλια της Κερύνειας στην περιοχή Άγιος Γεώργιος, όπου
έγινε η απόβαση των τουρκικών στρατευμάτων.
Ο ήρωας πολέμησε γενναία, όπως αρμόζει στην ιστορία και την παράδοση των
Ελλήνων. Σκοτώθηκε από Τούρκους στρατιώτες και ετάφη μαζί με άλλους
συμπολεμιστές του σε ομαδικό τάφο στην Κερύνεια, κοντά στο στάδιο του
Γυμναστικού Συλλόγου Πράξανδρος.
Τα οστά του ανευρέθηκαν στο πλαίσιο των εργασιών της Διερευνητικής
Επιτροπής για τους Αγνοουμένους και, αφού ταυτοποιήθηκαν, παραδόθηκαν στους
δικούς του για την κηδεία του, η οποία τελέστηκε από τον Ιερό Ναό Εισόδια της
Θεοτόκου Πέγειας, στις 17 Ιουλίου 2010.
Ο Στέφανος ήταν γόνος πολυμελούς οικογένειας, το τέταρτο στη σειρά από
έξι παιδιά του Νεόφυτου και της Ελένης Κυριάκου από την Πέγεια. Είχε φοιτήσει
στο οκτατάξιο σχολείο Πέγειας και εργαζόταν ως μηχανικός αυτοκινήτων στην Πάφο.
Όσοι τον έζησαν, τον θυμούνται για τα πλούσια χαρίσματα που διέθετε σαν άνθρωπος
και σαν χαρακτήρας, για την ευγένεια, το ήθος και το χαμόγελό του.
Η προτομή του ήρωα Στέφανου Κυριάκου, πέραν της απότισης του οφειλόμενου
φόρου τιμής, έχει και τον χαρακτήρα της υπόμνησης του χρέους μας να φανούμε όχι
κατώτεροι, αλλά αντάξιοι της θυσίας του, όπως και της θυσίας όλων των ηρώων των
αγώνων μας για ελευθερία, δικαιοσύνη και εθνική αξιοπρέπεια.
Η
μεγάλη τους προσφορά και μαζί ο στόχος μας για δικαίωση της θυσίας τους,
επιβάλλουν να εκτιμήσουμε ιδιαίτερα τη σημασία της διατήρησης ισχυρής της
εθνικής και ιστορικής μας συνείδησης, γιατί αποτελεί το πιο ισχυρό μας ανάχωμα
στις όποιες προσπάθειες καταβάλλονται για την αλλοτρίωσή της.
Οι αθάνατες μορφές των ηρώων και μαρτύρων μας θα παραμείνουν πάντοτε
φωτεινοί φάροι για να μας εμπνέουν και να μας καθοδηγούν στην επιτέλεση του
καθήκοντός μας, που δεν είναι άλλο από την απελευθέρωση μας από την κατοχή και
τον εποικισμό. Την κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών και την επανένωση της γης
μας. Τη διασφάλιση της εφαρμογής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών
ελευθεριών. Και τη μετατροπή της Κύπρου σε τόπο ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας
για όλους τους νόμιμους κατοίκους της.
Άοκνες είναι οι προσπάθειες που καταβάλλει η πλευρά μας με επικεφαλής τον
Πρόεδρο Αναστασιάδη προκειμένου να εξευρεθεί μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, έντιμη
και λειτουργική, που θα σέβεται τις αρχές, τις αξίες και το κεκτημένο της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.
Στόχος μας δεν είναι μια ακόμα ατέρμονη και άγονη διαδικασία
διαπραγματεύσεων, αλλά η ορθή επίλυση του εθνικού μας θέματος. Θέλουμε και
επιδιώκουμε λύση, η οποία να σέβεται την ιδιότητά μας ως ευρωπαϊκού κράτους.
Θέλουμε και επιδιώκουμε λύση η οποία θα διασφαλίζει το μέλλον του Κυπριακού
Ελληνισμού στη γη των προγόνων του, κάτω από συνθήκες ελευθερίας, ασφάλειας και
δικαιοσύνης.
Εμείς έχουμε όλη την καλή θέληση και βούληση για εξεύρεση ενός έντιμου
συμβιβασμού, αλλά είναι η Τουρκία που πρέπει να λάβει τις πιο σημαντικές και
απαραίτητες αποφάσεις. Αυτή έχει την πρώτη και κύρια ευθύνη και αυτή πρέπει να
πάρει τις αποφάσεις που θα οδηγήσουν στην επίτευξη ουσιαστικής προόδου στις
συνομιλίες. Και τέτοια πρόοδος θα υπάρξει αν η Τουρκία συναινέσει πρώτα απ’ όλα
στον τερματισμό της κατοχής και του εποικισμού, όπως και στην εγκατάλειψη των
θέσεων της για το απαράδεκτο, ιδιαίτερα υπό τις σημερινές συνθήκες, σύστημα
εγγυήσεων. Και, σίγουρα, δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος και λύση χωρίς
συμφωνία για άμεση επιστροφή εδαφών και πλήρη σεβασμό του αναφαίρετου
δικαιώματος της ιδιοκτησίας, όπως και όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των
βασικών ελευθεριών.
Εξακολουθούμε να έχουμε προσδοκίες από τις συνομιλίες και να ελπίζουμε σε
θετικά αποτελέσματα, το συντομότερο μάλιστα δυνατό. Αλλά αυτό δεν εξαρτάται από
εμάς, εξαρτάται περισσότερο από την ίδια την Τουρκία.
Βέβαια, θα πρέπει και εμείς να αναγνωρίσουμε τα λάθη που διαπράξαμε στην
πορεία μας και να διδαχθούμε από αυτά, ώστε να αποτελεί βασική κατευθυντήριά μας
γραμμή ο σεβασμός των δικαιωμάτων όλων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, όπως
και των Μαρωνιτών, των Αρμενίων και των Λατίνων.
Όλοι έχουν δικαίωμα σε αυτή τη γη. Η Κύπρος είναι κοινή μας πατρίδα. Και
κοινό πρέπει να είναι το μέλλον μας. Ένα μέλλον που δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά
να το μοιραστούμε με όλους τους νόμιμους κάτοικους της νήσου, έχοντας και την
ελπίδα και την προσδοκία πως ο αναβαθμισμένος ρόλος της Κύπρου στην περιοχή –
γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά – θα αποφέρει σε όλους πολλά και θα μας οδηγήσει
σε μια νέα, εντελώς καινούργια εποχή.
Σε αυτή την εποχή, οφείλουμε να πορευτούμε υπεύθυνα. Χωρίς μικρότητες και
προσωπικά πάθη. Υπεράνω όλων πρέπει να είναι η πατρίδα μας. Η κοινή μας πατρίδα
που είναι μεν μικρή για να είναι μοιρασμένη, αλλά έχει τη δύναμη για να μας
αγκαλιάσει όλους.
Με συλλογικότητα, σύμπνοια και συναίνεση, με κοινούς στόχους και όραμα
και χαλυβδωμένη την πίστη στο δίκαιο μας, μπορούμε να πετύχουμε την απελευθέρωση
μας από την κατοχή και την επανένωση του τόπου μας. Για οδηγό μας έχουμε τη
μνήμη όλων όσοι έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος και αποπνέουν αρετή,
γενναιότητα, ήθος και ψυχική λεβεντιά.
Τιμή
και δόξα στον ήρωα μας Στέφανο Κυριάκου. Τιμή και δόξα σε όλους τους ήρωες και
μάρτυρές μας.
_____________
