2/2/16

Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη στο Βραβείο Μόντη του Ινστιτούτου Πολιτισμού, χθες

Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη
στο Βραβείο Μόντη του Ινστιτούτου Πολιτισμού, χθες


Φίλες και φίλοι,
Αγαπητέ μου κ. Φωτιάδη,
 
Είναι σπάνια η ευκαιρία που μας δίνεται σήμερα. Ουσιαστικά τιμούμε μαζί δύο ανθρώπους. Τον σπουδαίο μας ποιητή Κώστα Μόντη και έναν από τους πιο πετυχημένους κυπρίους επιχειρηματίες, τον φίλο Φώτο Φωτιάδη.
 
Δύο φίλοι. Δύο λαμπρά δείγματα αυτού του τόπου, προερχόμενα από δύο τελείως διαφορετικούς κόσμους: Τον κόσμο της ποίησης, του καίριου λόγου και της αφαίρεσης, ο ένας, και τον κόσμο της ανταγωνιστικής οικονομίας και των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, ο άλλος.
 
Είναι πραγματικά άξιον επαίνου πως κατάφεραν και έσμιξαν με τέτοια αρμονία αυτοί οι δύο άνθρωποι και για δεκαετίες, σύμφωνα με τις δικές τους μαρτυρίες, στήριξαν και στάθηκαν με πραγματική φιλία ο   ένας δίπλα στον άλλο. Είναι για μένα προφανές πως αυτό δεν συνέβη από σύμπτωση, αλλά από το γεγονός πως ο πλούτος των συναισθημάτων που και οι δύο κουβαλούσαν, είναι το στοιχείο που λειτούργησε τόσο συνεκτικά, ώστε να ταιριάξει αυτή η φαινομενικά διαφορετική εικόνα. Φαινομενικά γιατί ο ένας ασχολείτο με το πνεύμα, ο άλλος με την υλη, αλλά, από ό,τι άκουσα και από τον φίλο Πρόδρομο Προδρόμου, και ο Φώτος Φωτιάδης ασχολήθηκε εκτενώς με όσα η καλλιέργεια του πνεύματος υπαγορεύει.

Αυτό που είναι συγκινητικό, για να μην πω συγκλονιστικό, είναι το γεγονός πως από τη στιγμή που ο Κώστας Μόντης έφυγε από τη ζωή, ο φίλος του Φώτος Φωτιάδης, αναγνωρίζοντας, ίσως πριν από πολλούς ακόμη και ειδικούς, τη λογοτεχνική αξία του Κώστα Μόντη, ανέλαβε να κάνει το έργο του γνωστό σε όσο περισσότερο κόσμο μπορούσε. Ο Φώτος Φωτιάδης ήθελε να δικαιώσει σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο στους Ελληνόφωνους, τον φίλο του που κάποτε στο ποίημα του «Έλληνες ποιητές» είχε γράψει:
Ελάχιστοι μας διαβάζουν
ελάχιστοι ξέρουν τη γλώσσα μας
μένουμε αδικαίωτοι κι αχειροκρότητοι
σ' αυτή τη μακρινή γωνιά
όμως αντισταθμίζει που γράφουμε ελληνικά.

Ο επιχειρηματίας λοιπόν Φώτος Φωτιάδης ανέλαβε να κάνει αυτό που ένιωθε ο ίδιος ο λογοτέχνης ως Σισύφειο έργο   και άθλο απίθανο: Να διαδώσει στον κόσμο, την ελληνική γραφή και τον καίριο, καυστικό στίχο του Κώστα Μόντη. Αν λάβει κανείς υπόψη το μέγεθος του έργου του   Κυπρίου ποιητή, κυρίως όμως τη θεματολογία από την οποία άντλησε την έμπνευση του –τους κυπριακούς αγώνες, την κυπριακή καθημερινότητα-, τότε κάποιος αντιλαμβάνεται μια διάσταση εξόχως εθνική και προσφορά του ποιητή.
 
Σε μεγάλο βαθμό ο Φώτης Φωτιάδης πέτυχε τον στόχο του. Σήμερα, μετά από πετυχημένες προσπάθειες του τιμωμένου μας, η προτομή του Κώστα Μόντη κοσμεί δύο μεγάλα πανεπιστήμια, στην Ουάσιγκτον και την πόλη του Μεξικού.
 
Στον τόπο μας το   Κοινωφελές, Επιστημονικό και Πολιτιστικό Ίδρυμα   Φώτος Φωτιάδης εξήγγειλε τα βραβεία Κώστα Μόντη, για τα οποία διαγωνίζονται μαθητές από όλα τα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης της Κύπρου, ενώ ήταν με πρωτοβουλία του Φώτου Φωτιάδη που καθιερώθηκε το 2014 ως έτος Κώστα Μόντη. Και αυτά που αναφέρω είναι μόνο ενδεικτικά της έντονης προσπάθειας που κατέβαλε και εξακολουθεί να καταβάλλει ο φίλος μου Φώτος Φωτιάδης, προκειμένου να φτάσει ο λόγος του Μόντη όσο πιο μακριά μπορεί, όσο πιο μακριά αξίζει να φτάσει.
 
Ως εκ τούτου, νομίζω πως είναι εξαιρετικά επίκαιρη και ορθή η απόφαση   του Ινστιτούτου Πολιτισμού   να τιμηθεί   ο Φώτος Φωτιάδης   με το βραβείο που φέρει το όνομα του μεγάλου μας ποιητή, αλλά και του μεγάλου του φίλου Κώστα Μόντη. Είναι μία βράβευση που προκύπτει ως φυσική συνέχεια της προσωπικής τους σχέσης, την οποία ο ίδιος   τιμά με έναν μεγάλο   ανιδιοτελή αγώνα διάδοσης του λόγου του ποιητή μας σε όλο τον κόσμο.
 
Θέλω να συγχαρώ θερμότατα το Ινστιτούτο Πολιτισμού όχι μόνο για το έργο που επιτελεί, αλλά και για τη σημερινή του απόφαση να τιμήσει ένα διακεκριμένο Κύπριο συμπολίτη μας.
-----