28/2/14

Αναφορά του Προέδρου της Βουλής κ. Γ. Λ. Ομήρου στην επέτειο της θυσίας του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου στη συνεδρία της ολομέλειας της Βουλής

Επιτρέψτε μου προ ημερησίας διατάξεως να αναφερθώ στην επέτειο της θυσίας του κορυφαίου μαχητή της ελευθερίας, του Γρηγόρη Αυξεντίου. Πενήντα εφτά χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την ηρωική θυσία του Σταυραετού του Μαχαιρά στις 3 Μαρτίου 1957.
Το άξιο τέκνο της Λύσης έγινε ολοκαύτωμα στο κρησφύγετό του κοντά στη Μονή Μαχαιρά αγωνιζόμενος για την ελευθερία της Κύπρου και την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού, περνώντας στο πάνθεο των αθανάτων.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου, αποδεικνύοντας πως οι ψυχές δεν καίγονται, με την αυτοθυσία του μετατράπηκε σε ένα αιώνιο σύμβολο αγώνα και αντίστασης για τον κυπριακό ελληνισμό. Προσέφερε την ίδια του τη ζωή υπέρ των υψηλών πανανθρώπινων ιδανικών της ελευθερίας και της δικαιοσύνης και από τότε αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε λαό που αγωνίζεται για την ελευθερία του. Ως ελάχιστη απόδοση τιμής στον ήρωα, τιμώντας την επέτειο της θυσίας του, σας καλώ σε τήρηση μονόλεπτης σιγής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα ήθελα επίσης προ ημερησίας διατάξεως να αναφερθώ σε ένα θλιβερό γεγονός, στο θάνατο της Κικής Ανδρονίκου, η οποία υπήρξε η πρώτη στενογράφος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Η Κική Ανδρονίκου υπηρέτησε το κυπριακό κοινοβούλιο με αξιοζήλευτη εργατικότητα και αφοσίωση στο καθήκον για 26 χρόνια ως στενογράφος, αλλά και ως ιδιαιτέρα του Προέδρου του Σώματος από το 1960 έως το 1986, έτος κατά το οποίο αφυπηρέτησε.
Γεννήθηκε στην Κυθρέα το 1923 και αποφοίτησε από το ιστορικό Γυμνάσιο της Φανερωμένης με άριστα. Από νεαρή ηλικία εργάστηκε ως στενογράφος στο Γραφείο Δημοσίων Πληροφοριών της αγγλικής αποικιοκρατικής κυβέρνησης μέχρι και την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στη Βουλή εργάστηκε αρχικά με απόσπαση και από το 1961 ως μόνιμη υπάλληλος, αποτελώντας, κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες για το νεοσύστατο τότε κράτος μας, έναν άοκνο και πολύτιμο συνεργάτη. Για την Κική Ανδρονίκου η υπηρεσία ήταν η προτεραιότητα της ζωής της και το ύψιστο καθήκον. Οι λέξεις «ωράριο εργασίας» και «απουσία» ήταν γι’ αυτήν άγνωστες, αφού ο χώρος εργασίας της υπήρξε το σπίτι της και οι συνεργάτες της η οικογένειά της. Όσοι τη γνώρισαν θα τη θυμούνται πάντοτε με πολλή αγάπη και εκτίμηση.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων εκφράζει τα συλλυπητήριά της προς τους συγγενείς και φίλους της.