Τα
πραγματικά γεγονότα, όπως έχουν αποκαλυφθεί για το θέμα του Εθνικού
Ταμείου Υδρογονανθράκων, ξεσκεπάζουν τη δράση της αντιπολίτευσης σε
σημείο που δεν αντέχεται, γι’ αυτό με φωνασκίες και αναλήθειες νομίζουν
πως θα καταφέρουν να θολώσουν τα νερά. Η αλήθεια όμως με όλη την
απλότητα των επιχειρημάτων που κουβαλά συνθλίβει κάθε ψεύδος.
Συγκεκριμένα:
Ψέμα 1: Θέλαμε να εγκριθεί το νομοσχέδιο για να διορίσουμε ημέτερους στις δύο προβλεπόμενες από το νομοσχέδιο Επιτροπές.
Αλήθεια 1: Με την έγκριση του νομοσχεδίου
δεν θα προέκυπτε η ανάγκη για διορισμό οποιουδήποτε, αφού η σύνθεση όλων
των προβλεπόμενων επιτροπών θα αποφασιστεί σε κατοπινό στάδιο με
Κανονισμούς, οι οποίοι εγκρίνονται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Συνεπώς, ο Βουλευτής της ΕΔΕΚ κ. Γιώργος Βαρνάβα ή δεν μελέτησε το
νομοσχέδιο ή το μελέτησε αλλά συνειδητά ψεύδεται. Το ένα χειρότερο από
το άλλο.
Ψέμα 2: Στο προσχέδιο του Μνημονίου το οποίο
συμφωνήθηκε με την Τρόικα υπάρχουν ασάφειες και καθίσταται αμφίβολο αν η
Κυβέρνηση διαφύλαξε το κυριαρχικό μας δικαίωμα να αποφασίζουμε για τη
διαχείριση των υδρογονανθράκων.
Αλήθεια 2: Την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου έδωσα
στη δημοσιότητα τόσο το περιεχόμενο της επίμαχης παραγράφου του
προσχεδίου του Μνημονίου που συμφωνήσαμε με την Τρόικα, όσο και τις
αναβαθμισμένες απαιτήσεις της όπως προκύπτουν από πρόσφατη επιστολή της
στο Υπουργείο Οικονομικών. Εκείνο που καταφανώς καταγράφεται ως νέα
απαίτηση της Τρόικας είναι, μεταξύ πολλών άλλων, το υπό συζήτηση
νομοσχέδιο να μην εγκριθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων πριν η ίδια το
εγκρίνει. Όσοι συνεπώς επιμένουν να θέτουν εντέχνως θέμα ασαφειών το
μόνο που επιτυγχάνουν είναι να υιοθετούν τις υποδείξεις της Τρόικα.
Ψέμα 3: Δεν υπήρξε καμία παρασκηνιακή
συνεννόηση με μέλη της αντιπολίτευσης προκειμένου το Νομοσχέδιο να μην
οδηγηθεί προς ψήφιση στην ολομέλεια του Σώματος στις 17 Ιανουαρίου 2013.
Αλήθεια 3: Ο Βουλευτής του ΔΗΣΥ κ. Ζαχαρίας
Ζαχαρίου, σε δηλώσεις του την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου στο πρωινό
δρομολόγιο του Τρίτου Προγράμματος του ΡΙΚ, μία ημέρα πριν την ολομέλεια
της Βουλής, εν αγνοία του ουσιαστικά αποκάλυπτε το όλο παρασκήνιο που
είχε στηθεί. Ότι, δηλαδή, εκείνος γνώριζε την ύπαρξη των επιστολών της
Τρόικας προς το Υπουργείο Οικονομικών, κάνοντας και συγκεκριμένες
παραπομπές στο περιεχόμενο τους. Ευλόγως βέβαια μπορώ να αναρωτηθώ αν
μόνος του ο κ. Ζαχαρίου ή και άλλα ηγετικά στελέχη του ΔΗΣΥ ήταν γνώστες
της ύπαρξης αυτών των επιστολών, όταν ο αρμόδιος Υπουργός Εμπορίου δεν
είχε καμία ενημέρωση.
Ψέμα 4: Δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να τύχει ενδελεχούς μελέτης το νομοσχέδιο από τη Βουλή.
Αλήθεια 4: Στις 9 Νοεμβρίου 2012, σε μια από
τις καθιερωμένες συναντήσεις που είχα με εκπροσώπους των
Κοινοβουλευτικών Κομμάτων για ενημέρωση στα θέματα υδρογονανθράκων, τους
ενημέρωσα για την πρόθεση μας να προχωρήσουμε με την κατάθεση
νομοσχεδίου για την ίδρυση Εθνικού Ταμείου Υδρογονανθράκων. Με επιστολή
μου που τους απέστειλα λίγες μέρες μετά τους ζητούσα και γραπτώς να
καταθέσουν εισηγήσεις και απόψεις για να περιληφθούν στο νομοσχέδιο. Σε
αυτή μου την επιστολή, μόνο ο ΔΗΣΥ ανταποκρίθηκε γι’ αυτό και στο
νομοσχέδιο που καταθέσαμε στη Βουλή στις 19 Δεκεμβρίου 2012
περιλαμβάνονται πλείστες από τις εισηγήσεις του. Το νομοσχέδιο, το οποίο
αποτελεί μεταφορά σχεδόν του αντίστοιχου νορβηγικού θεσμού, συζητήθηκε
στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εμπορίου στις 8 Ιανουαρίου 2013 και εκεί η
κυβερνητική πλευρά επέδειξε κάθε πνεύμα συναίνεσης αποδεχόμενη τη μία
ουσιαστικά τροποποιητική εισήγηση που εκφράστηκε από μέλη της Επιτροπής
αναφορικά με την ενίσχυση του ρόλου που θα διαδραματίζει η Βουλή των
Αντιπροσώπων στο Ταμείο.
Είναι πολλά που θα μπορούσαν να προστεθούν
στον κατάλογο των ανακριβειών και αναληθειών που δηλώνονται από την
αντιπολίτευση. Θα μπορούσα μάλιστα να ρωτήσω όσους φωνασκούν αυτές τις
μέρες τι ερμηνεία δίνουν οι ίδιοι στα όσα συμφωνήσαμε στο προσχέδιο του
Μνημονίου με την Τρόικα, αλλά το ερώτημα καθίσταται πλέον άνευ
αντικειμένου, αφού οι πράξεις τους μιλούν από μόνες τους.
Για όσους ψάχνουν εναγωνίως να βρουν
αλλότρια κίνητρα και δόλιες σκοπιμότητες στην επιμονή μας να εγκρινόταν
το εν λόγω νομοσχέδιο από τη Βουλή, θα τους πω ότι κουράζονται άδικα
γιατί απλούστατα τη θέση μας την είχα κάνει σαφή από την αρχή. Στόχος
μας ήταν και είναι να διασφαλίσουμε ότι σημαντικό μέρος από τα έσοδα από
τους υδρογονάνθρακες θα διατεθούν στην ανάπτυξη και συγκεκριμένα στην
κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής για την αξιοποίηση των
κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, όπως το τερματικό υγροποίησης φυσικού
αερίου. Θα μπορούσα ακόμη να προσθέσω πως έγνοια μας είναι να
διασφαλίσουμε πως η κατασκευή αυτού του στρατηγικής σημασίας έργου δεν
θα σταλεί και αυτό στις ελληνικές καλένδες προς εξυπηρέτηση άλλων
σχεδιασμών.
Όσον αφορά στην ορθότητα με την οποία η
Κυβέρνηση μας διαχειρίζεται το θέμα του φυσικού αερίου, αντί άλλης
απάντησης θα αναφερθώ σε χθεσινή συνέντευξη του Έλληνα Υπουργού
Ενέργειας κ. Ευάγγελου Λιβιεράτου, στην εφημερίδα «Καθημερινή», ο οποίος
πολύ απλά εξηγεί πως η Κύπρος έχει δώσει μαθήματα μεθόδου, υπομονής και
σύνεσης και ότι οι σχεδιασμοί μας ήταν σοφοί και μελετημένοι, γι’ αυτό
και αποτελούμε πρότυπο για την ελλαδίτικη σκέψη. Δυστυχώς, όμως, στην
Κύπρο διανύουμε προεκλογική περίοδο και οι μικροκομματικές σκοπιμότητες
υπερισχύουν κάθε συνετού λόγου. |
|
