Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η σύζυγός του
κα Έλση Χριστόφια παρέθεσαν σήμερα γεύμα προς τα μέλη του Κεντρικού
Συμβουλίου της Ένωσης Κυπρίων Συνταξιούχων (Ε.ΚΥ.ΣΥ.), στο Προεδρικό
Μέγαρο.
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας ευχήθηκε στα μέλη της Ε.ΚΥ.ΣΥ. υγεία, μακροημέρευση και καλούς αγώνες και πρόσθεσε: «Πολλοί φίλοι της παλιάς γενιάς όταν κερδίσαμε το 2008 τις εκλογές μου είπαν: ‘Δημήτρη, να έχετε την ευχή μας, εκπληρώθηκε ένα όνειρο ζωής για μας’. Αυτό το όνειρο ζωής θα πρέπει με τους αγώνες μας να το συνεχίσουμε.
Λέει ένας φίλος μου ότι είναι σαν να και συνωμότησε το σύμπαν εναντίον μας από τότε που αναλάβαμε την εξουσία. Εγώ λέω δεν είναι το σύμπαν που συνωμότησε, είναι συγκεκριμένες δυνάμεις που συνωμότησαν διεθνώς και εσωτερικά. Θα αφήσουμε να περάσουν; Εδώ είναι το θέμα.
Η αλήθεια είναι ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση μας δημιούργησε τεράστια προβλήματα, η κυβερνώσα Βουλή το ίδιο, η αντιπολίτευση επίσης, αλλά εμείς κρατούμε γερά, είμαστε από μια στόφα που αντέχει. Περάσαμε μέσα από πολλές συμπληγάδες τα τελευταία 86 χρόνια που το λαϊκό εργατικό κίνημα δίνει αγώνες, όπως κατατρεγμούς από τους Άγγλους και κατατρεγμούς από τον Γρίβα και τη δεξιά και την ΕΟΚΑ Β΄, και είμαστε εδώ με το κεφάλι ψηλά και με σφιγμένη τη γροθιά. Εσείς δώσατε πολλές ταξικές μάχες και εκλογικές μάχες και αλωνίσατε την Κύπρο. Όσο κρατάνε τα πόδια μας και οι δυνάμεις μας θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για τον τόπο μας, πρώτα από όλα για την επίλυση του Κυπριακού. Ορισμένοι, με νεοφανείς τοποθετήσεις και ερμηνείες - τι θα έκανε ο Μακάριος αν ζούσε, ακούστε τώρα - βάζουν το Κυπριακό στις ελληνικές καλένδες. Αν υλοποιηθούν αυτές οι απόψεις και οι πολιτικές, είτε είναι του κ. Αναστασιάδη και των συνεργατών του είτε του κ. Λιλλήκα είτε του Αρχιεπισκόπου, εμείς θα βλέπουμε τα κατεχόμενα με τα κιάλια. Δυστυχώς. Δεν το λέω αυτή την ώρα απλώς για να επικρίνω, το λέω διότι το νιώθω μέχρι τα βάθη της ψυχής μου.
Πρέπει να επανενωθεί ο τόπος και δεν είναι με τα συνθήματα και τους παλληκαρισμούς που θα επανενωθεί, αυτά έχουν δοκιμαστεί χρόνια τώρα και κάθε φορά πάμε πιο πίσω. Κάθε φορά και χειρότερα. Κάθε χθες και καλύτερα. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, δεν έχουμε πλέον περιθώρια. Ξεκινήσαμε από την ένωση, ο Μακάριος ορθά διείδε την ανάγκη του εφικτού, φτάσαμε όμως σε μια ανεξαρτησία που ήταν κουτσουρεμένη - Ζυρίχη, Λονδίνο, βάσεις, εγγυητές με δικαίωμα επέμβασης - αλλά ήταν ανεξαρτησία, ήταν μια έπαλξη. Αντί να χρησιμοποιήσουμε αυτή την έπαλξη αγκαλιάζοντας τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, μέχρι που να στεγνώσει το μελάνι πάνω στις συμφωνίες θυμηθήκαμε πάλι την ένωση.
Και ξεκίνησε και πάλι αντιπαράθεση με τους Τουρκοκύπριους. Πίσω από τις σοβινιστικές τουρκοκυπριακές δυνάμεις ξέρουμε ποιοι ήταν. Ήταν η Άγκυρα η οποία με τη βοήθεια των Άγγλων αποικιστών μπήκε στο παιγνίδι από το 1950 και διεκδικούσε πράγματα που δεν εδικαιούτο και τα οποία απεκδύθηκε από το 1925. Την έβαλαν, όμως, οι Εγγλέζοι στο παιγνίδι. Εμείς, όμως, αντί να προβλέψουμε αυτά και να αγκαλιάσουμε τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, να τους φέρουμε με το μέρος μας, βιαστήκαμε να αλλάξουμε τις συμφωνίες. Αλλά κάποιοι, πέρα από την αλλαγή των συμφωνιών, ήθελαν και αλλαγή της πληθυσμιακής αναλογίας στην Κύπρο, δυστυχώς, και είχαμε τα γνωστά γεγονότα. Οι σοβινιστές Τουρκοκύπριοι άλλο που δεν ήθελαν, ο Ντενκτάς άδραξε την ευκαιρία και έριξε τους Τουρκοκύπριους στις αγκάλες της Άγκυρας. Και από τότε διαφέντευε για πολλά χρόνια την τουρκοκυπριακή κοινότητα με κατατρεγμούς κατά των αριστερών Τουρκοκυπρίων, με δολοφονίες προοδευτικών δημοσιογράφων, μέχρι πρόσφατα ακόμα.
Οι Τουρκοκύπριοι όταν ακούνε σήμερα να γίνεται λόγος για κατάργηση της πολιτικής της ομοσπονδίας διερωτώνται τι θέλουμε και πού βαδίζουμε, διότι οι Τουρκοκύπριοι επίσης θεωρούν ότι η ομοσπονδία είναι μια ευκαιρία να πουν στην Τουρκία: ‘Ευχαριστούμε για την «προστασία» που μας σκοτώνει’. Διότι είναι δήθεν προστασία, πνίγουν τους Τουρκοκύπριους με το κουβάλημα δεκάδων χιλιάδων εποίκων. Γι’ αυτό οι Τουρκοκύπριοι δυσανασχετούν και κατηγορούν την Τουρκία. Αντί λοιπόν και αυτή τη φορά να προσπαθήσουμε να κάνουμε μια συμμαχία με τους Τουρκοκύπριους, λέμε στους ανθρώπους ‘ξέρετε, εμείς έχουμε ελληνικό κράτος από ’δω γι’ αυτό δεν σας θέλουμε’. Ελάτε όμως που η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ με όλη της την επικράτεια και με όλο τον λαό της. Κάποιος εξήγγειλε ότι θα κάνει κίνημα για τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων στις ελεύθερες περιοχές. Δεν ξέρουμε τι σημαίνει αυτό, δεν θέλω να κάνω προβλέψεις, αλλά πρέπει να διερευνηθεί πολύ σοβαρά. Είναι αντικειμενικά που γίνεται; Είναι άλλως πως; Πρέπει να το μελετήσουμε. Το αποτέλεσμα ποιο θα είναι; Ένα τουρκικό κράτος με τους ‘κουβαλητούς’ και ένα μικτό κράτος στις ελεύθερες περιοχές. Δεν θα έχουμε ελληνικό κράτος, όπως μας είπε ο αρχιερέας. Δεν θα έχουμε ελληνικό κράτος αλλά μικτό κράτος και ένα τουρκικό κράτος στις ελεύθερες περιοχές. Θα ξεγράψουμε την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, τη Μόρφου; Εγώ το Δίκωμο δεν το ξεγράφω, όπως και εσείς τα χωριά και τις πόλεις σας. Κατά συνέπεια χρειάζεται να συνεχιστούν ενωτικές πολιτικές του λαού και ενωτικές πολιτικές της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ενωτικές πολιτικές της οικονομίας και του κράτους. Και αυτές τις πολιτικές εφαρμόσαμε αυτά τα πέντε χρόνια.
Βεβαίως ο ερχομός του κ. Έρογλου τα έχει τινάξει στον αέρα, με τη βοήθεια και του τουρκικού κατεστημένου. Αλλά δεν είναι με το να σβήσουμε όλα όσα έχει εγκρίνει και ο ΟΗΕ μέχρι σήμερα ως γραμμή επίλυσης του Κυπριακού.
Θέλω να υπενθυμίσω και στον κ. Λιλλήκα και σε αυτούς που τον υποστηρίζουν ότι η τελευταία συμφωνία την οποία υπέγραψε ή έκανε ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος είναι η Συμφωνία της 8ης Ιουλίου την οποία επικαλούνται κιόλας. Τι λέει αυτή η συμφωνία; Συμφώνησαν για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα. Αυτή είναι η συμφωνία για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Και εγώ συμφωνώ με αυτούς που λένε ότι η ουσία είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας και όχι η ονομασία.
Κατά συνέπεια πώς είναι δυνατό να χρησιμοποιούν κατά κόρον το όνομα του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου και την ίδια ώρα τη συμφωνία την οποία έκαμε ο ίδιος να την θεωρούν καταστροφική και να την ακυρώνουν; Εδώ υπάρχουν αντιφάσεις οι οποίες είναι δύσκολο να γίνουν κατανοητές».
Αναφερόμενος στην οικονομία ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε: «Είμαστε θύματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Αυτό είναι σαφέστερο του σαφούς. Όμως φαίνεται ότι για την παγκόσμια οικονομική κρίση φταίει η Κυβέρνηση Χριστόφια. Αυτό μας λένε καθημερινά. Εμείς προσπαθήσαμε όντως να χτίσουμε ένα κοινωνικό κράτος. Να αναστήσουμε ακόμα παραπάνω και να στηρίξουμε τους εργαζόμενους. Δυστυχώς, αυτή η κρίση μάς δημιούργησε μεν προβλήματα, θα μπορούσαμε όμως να βγούμε από την κρίση, αλλά μας συνάντησε ένα ‘τσουνάμι’ που λέγεται τράπεζες, χωρίς κανένα έλεγχο από τον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας που είναι ο υπεύθυνος με βάση τα δεδομένα τα ευρωπαϊκά, και το οποίο γονάτισε την οικονομία μας πραγματικά.
Παρόλα αυτά εμείς, εφόσον υποχρεωθήκαμε να απευθυνθούμε σ’ αυτόν τον περιβόητο Μηχανισμό Στήριξης, δώσαμε μεγάλη μάχη να υπερασπιστούμε βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων όπως ο 13ος μισθός, το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και η βιωσιμότητά του, οι χαμηλές συντάξεις τις οποίες αυξήσαμε και παραμένουν αυξημένες, το πασχαλινό επίδομα και διάφορα άλλα τα οποία έχουμε προσφέρει τιμώντας τους ανθρώπους του μόχθου, τους ανθρώπους της δουλειάς. Εκείνους οι οποίοι ήταν οι πρωταγωνιστές των αγώνων για να πετύχουμε αυτές τις κατακτήσεις.
Σήμερα είμαστε εδώ - εμείς δεν θα μείνουμε εδώ, δεν διεκδικήσαμε ξανά την Προεδρία – επειδή αυτή η Κυβέρνηση θέλει να σας τιμήσει. Έστω με αυτό το θερμό καλωσόρισμα και με ένα λιτό γεύμα, αλλά με μια αγκάλη η οποία θα είναι πάντα ανοικτή για σας.
Θα συνεχίσουμε τους αγώνες μαζί, και εγώ συνταξιούχος θα είμαι, και ως Ε.ΚΥ.ΣΥ. και ως ΠΕΟ και προπάντων ως ΑΚΕΛ, το οποίο έχει καθοδηγήσει όλους αυτούς τους αγώνες, πολιτικούς και κοινωνικούς, και είναι η μάνα αυτών των κατακτήσεων. Χωρίς αυτό το κόμμα διερωτώμαι πού θα βρισκόταν αυτή τη στιγμή ο τόπος μας και χωρίς αυτό το κόμμα σάς λέω ότι δεν θα είχε σωτηρία αυτός ο τόπος. Άρα ας εργαστούμε να παραμείνει ισχυρό το ΑΚΕΛ διότι είναι η εγγύησή μας για το παρόν και για το μέλλον».
Στον Πρόεδρο Χριστόφια απονεμήθηκε από μέρους της Ε.ΚΥ.ΣΥ. τιμητική πλακέτα, και ο Πρόεδρος Χριστόφιας δώρισε στην οργάνωση ασημένια φύλλα ελιάς.
Παραλαμβάνοντας το αναμνηστικό δώρο που του προσέφερε η Ε.ΚΥ.ΣΥ. ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε: «Εκφράζω την εκτίμηση και την αγάπη τη δική μου και της συζύγου μου καθώς και ενός ανθρώπου που προέρχεται από τις γραμμές σας, μαχητή για τα δικαιώματά σας, της κας Σωτηρούλας Χαραλάμπους, και προσφέρω και εγώ με τη σειρά μου κλαδιά ελιάς, σύμβολο αγάπης, ειρήνης και αγώνα».