Αγαπητές και αγαπητοί μαθήτριες και μαθητές, φοιτήτριες και φοιτητές, εκπαιδευτικοί
Γιορτάζουμε σε λίγες μέρες μια από τις μεγαλύτερες και πιο λαμπρές εορτές της χριστιανοσύνης, την
εορτή
του Πάσχα. Την εβδομάδα των Παθών διαδέχεται η χαρά της Ανάστασης, που
στέλνει παντού το μήνυμα για τη νίκη της ζωής, ένα μήνυμα ελπίδας και
αισιοδοξίας. Ο σταυρωμένος Χριστός, αφού υπέστη τη δοκιμασία της
σταύρωσης και του θανάτου, αναστήθηκε τρεις ημέρες μετά, « θανάτω
θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Συντρίβοντας το σκοτάδι του θανάτου, ο
Ιησούς Χριστός γίνεται αιώνιο σύμβολο καρτερίας, πίστης και ελπίδας για
όλους τους ανθρώπους του κόσμου, που σταυρώνονται καθημερινά είτε γιατί
κατοικούν σε περιοχές αιματηρών πολέμων είτε γιατί υποφέρουν από τη
φτώχεια, την πείνα, την αρρώστια και άλλα δεινά. Είναι τραγικό ότι
σήμερα, στον 21ο αιώνα, χιλιάδες συνάνθρωποι μας, κυρίως παιδιά,
εξακολουθούν να πεθαίνουν από την πείνα σε πολλές χώρες, ενώ το όνειρο
για την παγκόσμια ειρήνη και την αρμονική συνύπαρξη παραμένει ακόμη μια
ουτοπία. Τα εκατομμύρια των συνανθρώπων μας που υποφέρουν ανεβαίνοντας
τον δικό τους Γολγοθά, ζουν καθημερινά με την προσδοκία και την ελπίδα
της ανάστασης και της δικαίωσης. Και αυτή την ελπίδα δίνει σε όλους μας
το χριστιανικό αναστάσιμο μήνυμα που γίνεται στις καρδιές των ανθρώπων
ένα μήνυμα ειρήνης, αγάπης και δικαιοσύνης.
Αγαπητές και αγαπητοί μαθήτριες και μαθητές, φοιτήτριες και φοιτητές, εκπαιδευτικοί
Το φετινό Πάσχα βρίσκει και πάλι την πατρίδα
μας να συνεχίζει τον δύσκολο αντικατοχικό της αγώνα. Οι προσπάθειες που
καταβάλλει καθημερινά και με συνέπεια η δική μας πλευρά για την
εξεύρεση μιας ειρηνικής και βιώσιμης λύσης που θα επανενώνει το νησί μας
δεν έχουν ακόμη καρποφορήσει. Η παράνομη τουρκική κατοχή του 37% των
εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον τουρκικό Αττίλα συνεχίζεται,
ενώ χιλιάδες έποικοι κατακλύζουν την κατεχόμενη γη μας. Ζούμε ακόμη το
δράμα της προσφυγιάς, ενώ η τύχη μεγάλου αριθμού αγνοουμένων μας
παραμένει ακόμη αδιευκρίνιστη.
Παρ’ όλα αυτά, διατηρούμε πάντοτε ζωντανή
την ελπίδα και την αισιοδοξία για την επιστροφή και τη δικαίωση.
Ελπίζουμε, προσδοκούμε και αγωνιζόμαστε με βαθιά την πίστη και την
πεποίθηση πως αργά ή γρήγορα το δίκαιο θα επικρατήσει. Τα πάθη και ο
Γολγοθάς της προσφυγιάς και της συνεχιζόμενης κατοχής θα φέρουν
οπωσδήποτε την ποθητή Ανάσταση και τη λύτρωση της δικής μας πατρίδας.
Και η λύτρωση θα έρθει μόνο με τον τερματισμό της κατοχής και την
επανένωση του νησιού μας, ώστε να μπορούμε όλοι οι κάτοικοι, χωρίς καμιά
διάκριση, να ζούμε σε μια επανενωμένη Κύπρο, πραγματικά ελεύθερη,
ειρηνική και ευημερούσα, με κατοχυρωμένα
|
