Επιμνημόσυνος λόγος της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κας Σωτηρούλας Xαραλάμπους στο ετήσιο εθνικό μνημόσυνο του ήρωα κατά της δικτατορίας στην Αθήνα Γεώργιου Τσικουρή, στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου, στον Στροβόλο
28/08/2011
Σεβαστό Ιερατείο,
αγαπητοί συγγενείς και φίλοι του τιμώμενου αγωνιστή Γεώργιου Τσικουρή,
συμπατριώτες και συμπατριώτισσες.
Τιμούμε ευλαβικά σήμερα τη μνήμη του Γιώργου Τσικουρή, του Κύπριου που αγωνίστηκε και πέθανε στον αγώνα κατά της χούντας και της δικτατορίας στην Ελλάδα, του ανθρώπου που δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία μπορούσε να είναι στον γύψο. Ανακαλούμε στη μνήμη μας τις σκοτεινές μέρες της δικτατορίας στην Ελλάδα, τα βάσανα και τα πάθη του ελληνικού λαού, τους αγώνες των προοδευτικών δημοκρατικών κινήσεων και προσωπικoτήτων με κορύφωση την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ανακαλούμε στη μνήμη μας τον καταστροφικό προδοτικό ρόλο της ξενοκίνητης Χούντας των Αθηνών έναντι της Κύπρου, η οποία σε συνεργασία και συνεννόηση με τα εδώ όργανά της, την ΕΟΚΑ Β’ οργάνωσαν το προδοτικό πραξικόπημα εναντίον του Προέδρου Μακαρίου δίνοντας την αφορμή στην Τουρκία, που χρόνια καραδοκούσε, να εισβάλει στην Κύπρο.
Φοιτητής ήταν ο Γιώργος Τσικουρής τα μαύρα χρόνια της δικτατορίας στην Ελλάδα. Μετά το τέλος των σπουδών του στη Σχολή Τέρρα – Σάντα, πήγε με υποτροφία στο Μιλάνο το 1965 για να σπουδάσει μαθηματικός. Όταν όμως επεβλήθη το στρατιωτικό πραξικόπημα των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, πολλοί Ελλαδίτες μετέβησαν στην Ιταλία, όπου οργάνωσαν τις ομάδες αντίστασης ΠΑΜ και «Άρης Βελουχιώτης». Ο Γιώργος δίνει αμέσως το αγωνιστικό παρών του και οργανώνεται μαζί με τους άλλους Ελλαδίτες, με σκοπό να κτυπηθεί η ξενοκίνητη χούντα των Αθηνών. Σεμνός αγωνιστής, αναφέρουν οι φίλοι του, και καθόλου επιδεικτικός, δρούσε αθόρυβα και αποτελεσματικά, ξέροντας να υποστηρίζει μαχητικά τις απόψεις του, στηρίζοντάς τις θεωρητικά και αναλύοντάς τις με μεγάλη ψυχραιμία και πειθώ. Όλη η σκέψη του ήταν συγκεντρωμένη στο πώς θα αναπτυχθεί γρήγορα και πιο αποτελεσματικά ένα μαζικό κίνημα, ικανό να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της αντίστασης και του αντι–ιμπεριαλιστικού αγώνα. Εξυπηρετώντας και εφαρμόζοντας πιστά στην πράξη αυτές τις πεποιθήσεις, ο Τσικουρής μαζί με την 30χρονη Ιταλίδα Έλενα Αντζελόνι, μεταβαίνουν στην Αθήνα από την Ιταλία και έρχονται σε επαφή με αντιστασιακούς για τη διοργάνωση και ανάληψη δράσεων. Το απόγευμα της 2ας Σεπτεμβρίου 1970, ανέλαβαν να τοποθετήσουν ωρολογιακή βόμβα σε αυτοκίνητο εφοδιασμένο με εκρηκτικό μηχανισμό, το οποίο θα κατέληγε στην αυλή της αμερικάνικης πρεσβείας. Το αυτοκίνητο - βόμβα εξερράγη πριν οι ίδιοι προλάβουν να εγκαταλείψουν τη σκηνή με αποτέλεσμα τον θάνατο των δύο νέων. Η θυσία των δύο νέων αποτέλεσε αιτία χιλιάδες νέοι σε χώρες της Ευρώπης να διαδηλώνουν υπέρ της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Η κηδεία του Γιώργου έγινε στις 6 Σεπτεμβρίου 1970 στη γενέτειρά του, την Άσσια.
Η θυσία του Γιώργου δεν ήταν τίποτε περισσότερο από επιβεβαίωση των αρχών με τις οποίες μεγάλωσε και γαλουχήθηκε. Γεννημένος στην ΄Ασσια, ένα από τα κεφαλοχώρια του μεσαρίτικου κάμπου, ο Γιώργος μεγάλωσε μέσα σε μια εργατική και προοδευτική οικογένεια με παρέμβαση στα κοινά μέσα από τις γραμμές της Αριστεράς. ΄Εμαθε να αγαπά την ελευθερία, να αγαπά και να σέβεται τις δημοκρατικές αρχές, να αγωνίζεται για τη δικαιοσύνη και την κοινωνική ισότητα.
Μνημονεύοντας τον Γιώργο, πέραν από την υπόμνηση της μεγαλοσύνης και του ηρωισμού του, επαναβεβαιώνουμε και τη δέσμευσή μας στις πανανθρώπινες αξίες για τις οποίες έδωσε τη ζωή του. Αντλούμε ταυτόχρονα δύναμη και υπομονή στον αγώνα για δικαίωση του λαού μας.
Σταθερός παραμένει ο στόχος μας για επίτευξη λύσης στο κυπριακό πρόβλημα στο πλαίσιο της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, με ένα κράτος που θα έχει μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική ισότητα, όπως αυτή έχει ερμηνευθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, η οποία θα θέτει τέρμα στην κατοχή και θα επανενώνει τον τόπο, τον λαό, τους θεσμούς, την οικονομία.
Η πορεία των συνομιλιών υπήρξε μέχρι σήμερα μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο χρόνος που περνά δεν λειτουργεί προς όφελός μας, καθώς παγιώνονται τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής. Εάν κάποιος επείγεται για την επίτευξη λύσης στο Κυπριακό, είμαστε εμείς. Εμείς είμαστε τα θύματα του προδοτικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής. Εμείς είμαστε τα θύματα από τη συνεχή καταπάτηση των αρχών δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επειγόμαστε για την εξεύρεση λύσης. Ακριβώς γι΄ αυτούς τους λόγους προσεγγίσαμε τη διαδικασία των συνομιλιών με ρεαλισμό, ευελιξία και διάθεση να εξεύρουμε τις αναγκαίες συγκλίσεις. Θέλω όμως να τονίσω με έμφαση, ότι εμείς δεν θα συμβιβαστούμε με την όποια λύση για χάρη της λύσης. Εμείς ζητούμε και επιδιώκουμε να φτάσουμε σε συμφωνία με θέσεις συμβατές με τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979 και τα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, θέσεις που συνάδουν με μια ομοσπονδιακή λύση, όπου η Κυπριακή Δημοκρατία θα μετεξελιχθεί σε ένα κράτος με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική ισότητα όπως αυτή έχει ερμηνευθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό, και οφείλει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και στο σύνολό της η διεθνής κοινότητα να καταλάβει, ότι η έλλειψη της απαιτούμενης προόδου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός άσκησης πίεσης κατά του κυπριακού λαού.
Η πλευρά μας είναι έτοιμη να συζητήσει και να διαπραγματευτεί στηριγμένη σε βασικές αρχές, με στόχο να φτάσουμε σε συμφωνία το συντομότερο δυνατό. Με αυτό τον εποικοδομητικό τρόπο προσεγγίζουμε και την παρούσα φάση των εντατικών συνομιλιών αναμένοντας συγκεκριμένες κινήσεις από την άλλη πλευρά. Η διεθνής κοινότητα και δη ο ΟΗΕ, οφείλει να επιτελέσει τον ρόλο για τον οποίο συστάθηκε που είναι η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, των αρχών και των αξιών που διέπουν το καταστατικό του. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να σταματήσει να ανέχεται την αυξανόμενη και εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα και να επενεργήσει έτσι που η Τουρκία να κάνει ενέργειες οι οποίες να υποβοηθούν την κατεύθυνση της λύσης.
Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,
Βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις και στο Κυπριακό και στην οικονομία. Ο τόπος μας την παρούσα στιγμή περνά δύσκολες ώρες. Η Κύπρος πρέπει να μας ενώνει. Η Κυβέρνηση με αίσθημα ευθύνης έναντι του τόπου εργάζεται συστηματικά για να ξεπεράσουμε αυτά τα προβλήματα. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες η ενότητα των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων είναι επιβεβλημένη.
Υποκλινόμαστε με σεβασμό στη θυσία του Γιώργου Τσικουρή και όλων όσοι έδωσαν τη ζωή τους για την προστασία των υπέρτατων αγαθών της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Το παράδειγμά του αποτελεί υπόμνηση του χρέους μας να αντιστεκόμαστε ενάντια σε οτιδήποτε περιορίζει την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αντλούμε δύναμη από τη θυσία του και επαναβεβαιώνουμε την προσήλωσή μας στην προσπάθεια για ελευθερία και αποτίναξη της κατοχής.
Αιωνία του η μνήμη.
