Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιαννάκη Ομήρου «Καταγραφή»
Είναι πραγματικά με ιδιαίτερη χαρά που αποδέχθηκα την τιμητική πρόσκληση να χαιρετίσω την παρουσίαση του βιβλίου, του φίλου Γιαννάκη Ομήρου, «Καταγραφή».
Αποτελεί ξεχωριστή τιμή το γεγονός ότι παρών στη σημερινή εκδήλωση είναι και ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο φίλτατος Προκόπης Παυλόπουλος, τον οποίο θερμά καλωσορίζω για πολλοστή φορά στην Κύπρο.
Ο Γιαννάκης Ομήρου στο βιβλίο του καταγράφει, ως και ο τίτλος υποδηλοί, τη δική του προσωπική μαρτυρία για όλα όσα έζησε. Μαρτυρεί με παρρησία, την άποψη του για τα μεγάλα γεγονότα μιας εποχής.
Ο Γιαννάκης Ομήρου ήταν παρών και πρωταγωνιστής στα γεγονότα και για αυτό η προσωπική του μαρτυρία, αποτελεί μέρος της ιστορίας.
Από τις σελίδες του βιβλίου του παρελαύνουν πρόσωπα και γεγονότα που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της σύγχρονης ιστορίας μας, και διαμόρφωσαν πολιτικές που ακολουθήθηκαν.
Με τόλμη και παρρησία καταθέτει όσα έζησε.
Από τα μαθητικά του χρόνια ως σήμερα.
Το αποτύπωμα του Αγώνα της ΕΟΚΑ στηn ψυχή του, την εμπλοκή του στο φοιτητικό κίνημα στην Αθήνα.
Τη συμμετοχή του στην αντίσταση κατά του πραξικοπήματος, τη γνωριμία του με τον αείμνηστο Ανδρέα Χριστοδουλίδη, τον οποίο τιμά με ιδιαίτερο κεφάλαιο, την ένταξη και την πορεία του στην ΕΔΕΚ. Για τη δράση του κοντά στον αείμνηστο Βάσο Λυσσαρίδη, την υπουργοποίησή του καθώς και τη θητεία του ως Προέδρος της Βουλής.
Ο Γιαννάκης Ομήρου γράφει όπως πολιτεύτηκε και ζει.
Χωρίς να επιδιώκει την αυτοπροβολή, αναδεικνύοντας με μετριοπάθεια και περισσή μετριοφροσύνη, γεγονότα και επιχειρήματα.
Κρίνει και αποκαλύπτει με μόνο κριτήριο την ιστορική αλήθεια όπως καταγράφεται από τα γεγονότα.
Πρόκειται για μία πολύτιμη κατάθεση καθώς ο φίλος Γιαννάκης ήταν ο ίδιος ένας δραστήριος πολιτικός, ένας ηγέτης που καθόρισε όχι μόνο την πορεία του δικού του πολιτικού χώρου, της ΕΔΕΚ, αλλά επηρέασε ευρύτερα την πολιτική ζωή του τόπου μας.
Θα αποφύγω να αναφερθώ με λεπτομέρειες στο περιεχόμενο του βιβλίου, κάτι το οποίο θα πράξει διεξοδικά με τις προσεγγίσεις του ο καθηγητής και φίλος κ. Γεωργής.
Ωστόσο, εκείνο στο οποίο θα ήθελα να σταθώ είναι τη συνέπεια και την αφοσίωση με την οποία υπηρέτησε τον τόπο ο Γιαννάκης Ομήρου.
Το βιβλίο του συνιστά μία πρόσθετη προσφορά στα όσα έπραξε για την πατρίδα του.
Και είτε κανείς συμφωνεί, είτε διαφωνεί με τις πολιτικές πεποιθήσεις ή αποφάσεις του, οφείλει να παραδεχθεί ότι η συμβολή και ενεργός παρουσία του στα πολιτικά δρώμενα, ως καταγράφεται και στις σελίδες του βιβλίου του, είναι σημαντική.
Με τον Γιαννάκη Ομήρου πορευτήκαμε σε διαφορετικά κόμματα, ποτέ όμως συγκρουσιακά. Είχαμε μια κοινή πορεία από το 1981 όταν για πρώτη φορά και οι δύο πρωτοεκλεγήκαμε στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η διαφορετική μας κομματική ταυτότητα δεν αποτέλεσε ποτέ εμπόδιο για συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να εξυπηρετήσουμε τον κοινό σκοπό, το κοινό καλό.
Και οι κοινοί αυτοί αγώνες, ως επίσης οι αντιθέσεις και συζητήσεις μας, μου δίνουν το δικαίωμα μιας προσωπικής μαρτυρίας που δεν μπορεί παρά να ομολογεί το υψηλό αίσθημα ευθύνης, και την ευθυκρισία που ανέκαθεν τον διακρίνει.
Αξίζει, μεταξύ άλλων, την καθ’ όλα συνειδητή απόφασή του να παραιτηθεί παρά να διατηρήσει το αξίωμα του Υπουργού Άμυνας, όταν έκρινε ότι οι χειρισμοί και η ακύρωση της έλευσης των S300, υπήρξε αντίθετη με τις δικές του θέσεις και συνείδηση.
Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας τονίζει στο βιβλίο του: «Κάθε καταγραφή μαρτυρίας αποτελεί χρήσιμη συνεισφορά στον αναγκαίο συλλογικό προβληματισμό για τα πεπραγμένα του παρελθόντος, αλλά κυρίως για τη χάραξη μιας μελλοντικής πορείας, λυτρωτικής για τον λαό και την πατρίδα».
Υπογραμμίζει, επίσης, ότι: «Η βασανιστική πορεία του κυπριακού λαού μέσα από λάκκους λεόντων και συμπληγάδες πέτρες, τα πάθη και οι θυσίες του επιτάσσουν κινήσεις, υπαγορεύουν πρωτοβουλίες και προσπάθειες, με συλλογικότητα, εθνική συνεννόηση και ομοψυχία, για τη λύτρωση και τη διαμόρφωση ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος».
Και πράγματι, αν κάτι μας διδάσκει η ιστορία είναι πως στον διχασμό χρεώνουμε τις χαμένες πατρίδες και στην ενότητα πιστώνουμε τις ένδοξες σελίδες της.
Παρά τις όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις, ο στόχος είναι ένας και κοινός: Η απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας και η απαλλαγή της από τον κατοχικό στρατό.
Στόχος, ο οποίος ήταν και παραμένει ύψιστη προτεραιότητα για κάθε πατριώτη.
Και θέλω να σας διαβεβαιώσω, δοθείσης της ευκαιρίας, πως ενόσω και εφόσον κατέχω το αξίωμα που ο λαός μου εμπιστεύτηκε θα αναλώσω το άπαν των δυνάμεών μου, προκειμένου να γίνει κατορθωτό αυτό που είναι κοινός στόχος όλων.
Θέλω να τονίσω ότι ο αγώνας μας αφορά την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης, μιας λύσης, η οποία θα δημιουργεί ένα πραγματικά ανεξάρτητο κράτος, ένα κράτος χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς συστήματα αναχρονιστικών εγγυήσεων, ένα κράτος που θα σέβεται τα δικαιώματα όλων, ένα κράτος που όντας μέλος της ΕΕ δεν έχει να προκαλέσει την ανησυχία κανενός. Αντίθετα, μέσα από τη συνύπαρξη, τη συμβίωση και τη συνεργασία μπορεί να διασφαλίσουμε την προκοπή και το μέλλον της.
Αγαπητέ Γιαννάκη, με την συγγραφή και έκδοση του βιβλίου σου «Καταγραφή», πετυχαίνεις απολύτως τον στόχο που έθεσες.
Να αποτελέσουν, δηλαδή, οι δικές σου εμπειρίες και γνώσεις, πηγή γνώσης και δημιουργικού προβληματισμού για όλους.
